- Kategori
- Aile
Cesur yürekli olmak lazım

Onu tanidigimda, bin dokuz yuz yetmis uc yillariydi, ogretmenligimin ucuncu yiliydi.
Anadolunun belki en medeni yerlerinden biri olan ilde ideallerimin pesindeydim.
Dokuz Agustosta gozlerini dunyaya actiginda, ailesinle ortak bir sevinc yasamis, icimiz isinmisti bu sevgiyle...
Bavulumla yollara dustugumde, onu gorecek olmanin heyecani sarmisti icimi.
Uzun bir gece yolculugundan sonra vardigim Haydarpasa'da sabahin ilk isiklari yuzumuze carpiyordu. Sabah misafiri olarak geldim evlerine...
Kucucuk besiginde, yumuk gozlerinle, pembe beyaz teninle dunyaya gelivermisti, bir avazda.
Daha adi bile konmamisti.
Emiyordu annesini doya doya...
Ailesinin iki yavrularini pespese kaybetmesinin ardindan gelen bu yavruya yakisan isim, Arzu olmaliydi.
O yillardan beri benim ilk kizim, guzel kizim has kizim, oluvermisti hayatimda...
Buyudukce guzellesen, kalpleri fetheden o gozleri yokmuydu, iste ben onlara vurgunum senelerden beri...
Buyuyen boyu, olgunlasan yuregi ve akilli beyniyle, okul hayatini basariyla surduruyordu.
Hayat onu Haydarpasa Saglik Okuluna dogru yonlendirmisti bile...
O yillarda Haydarpasa Saglik Okulunu iyi bir derece ile bitirince, katilmisti saglik ordusuna...
Ilk gorev yeri guzel Istanbulumun, guzel bir beldesindeydi.
Hayatinin baharini orada estirmisti. Yuruyerek degil, kosarak gorev yapmisti.
Gonlune ne sevgiler, ne dostlukar sokmustu....
Derken onune cikan yakisikli beyaz atli prensinle ruya gibi bir dugunle yuvasini acmisti.
Onun da hayelleri vardi, onun da arzulari vardi.
Bunlara kavusabildi mi? Kimbilir, ona sormali..
Insan en iyi kendi bilir, ne kadar gerceklestirdigini...
Meslegindeki onlenemez yukselisi, onu gorevden goreve tasiyordu.
Calismak onun tek yapacagi seydi.
Cunku genclik yillarinin en taze gunlerinde, cok sevdigi babasi da birakip gidivermisti onlari.
Ailenin bu zor gunlerini o yarali yureginle cekip cikartmaliydi karaya......
Uzun soluklu calisma yillari, hem bedenini, hem yuregini yoruyordu yavas yavas...
O bunun farkinda olsa da calisiyordu buyuk bir ozveriyle.
Cunku daha yapilacak cok sey vardi, uzerine sorumluluk olarak bildigi nice yurekler vardi.
Ona bu yasam azmini veren minnacik bir yurekte vardi. Benim guzel yurekli kizim yillarca bu minicik yuregi kendinle buyuttu, okuttu yetistirdi, kendi boyuna getirdi......
Ama bedeni bu yorgunluklara isyan etti, saglik tekledi, sekmeler yasadi. Ama o hic durmadi...
Dun hayatinin cok onemli bir operasyonunu sukur ki atlatti. Tanrim onu bize bagisladi. Cesur yureginle hayata birkez daha meydan okudu.
Sevdiklerine tutundu.
Onu bize bagislayan tanrima sonsuz tesekkurler ediyoruz, onu cok seviyoruz. Onu butun el uzattigi insanlar da cok seviyor.
Guzel yurekli cesur kizim, buyuk gecmisler olsun, yarinlarinda bundan cok kucuk sinavlarin olsun. Mutlu ol mutlu yasa.
Sen bizim icin cok onemlisin...
A. Sukran. Eke 12.07.2014