Çeyrek Asırlık bir sır

Zamanın buruk ve ince çizgisi üzerinde

Okaliptus ağaçlarının ayışığı gölgesinde

İnciraltı yollarında el ele koşardık,

Hele bir de yağmur yağdığı zamanlar

Aynı şemsiyenin altına sığmaya çalışırdık..

Kediler dolanırdı peşimizde

Minik bir yavrusu vardı hatırlar mısın?

Göl kenarına oturmalarımız vardı

Martıların balıklara dalışını izlerdik

Türkevini türkü evi sandığımda

Bana ne de güzel gülerdin..

Zorla seni seviyorum dedirttiğin

O kaydıraktan kayarken

Nasıl oldu da unutmuştun

Kentkart'ını çimlerde..

Tahteravalliye binerdik bi de

Eve gitmeden durakların dibinde..

Gönlüm çalkalanıyor galiba

Dibe çökmüş tortular bulandırıyor beni

İçmeye başalamadan önceki ayran gibi tıpkı

Köpürüyorum çalkalandıkça..

Ayranın bir sırrı vardır bilir misin?

Fazla çalkalanan ayrandan tereyağı olur

Küçükken köyde görmüştüm yayıkların içinde..

Benim de benzer bir sırrım var içimde

Söylemeye cesaret edemediğim belki de,

Ama artık ne önemi var sırrın mırrın

Etmeye ne gerek var mırın kırın

Çıkardım ağzımdaki baklayı

Ben ayran gönüllüyüm sevgilim...

Ulaş Tuzak