CHP'de büyük kavga!

CHP’de savaş baltaları artık iyiden iyiye çekilmiş durumda! İzmir Milletvekili Birgül Ayman Güler’in: “bana Türk ulusu ile Kürt milletini eşit gördüremezsiniz,” salvosu ile başlayan parti içi kavga Adıyaman’ın Kürt milletvekili Salih Fırat’ın  partisinden istifası ile doruğa çıkmıştı.

Ardından Uşak Milletvekili Dilek Akagün’ün partinin genel başkan yardımcısı ve İstanbul Milletvekili Sezgin Tanrıkulu hakkında sarf etmiş olduğu akla ziyan sözler bu gerilimi ve ayrışmayı daha da arttırdı.

Akagün, Tanrıkulunu “ partiyi bölmek ve CIA ajanı olmakla suçluyordu!”

Kanımca sadece CHP için değil Türkiye için de bir büyük isim, bir büyük şans olan hukukçu kimliğinin yanında çok ciddi bir İnsan hakları savunucusu sayılan Sezgin Tanrıkulu’nu böylesi ağır ve mesnetsiz bir suçlamayla suçlamış olmak kabul edilebilir bir durum değil.

Parti henüz bu şoku atlatamamışken partinin bir başka genel başkan yardımcısı, Gülseren Onanç; partisinin Kürt sorunu ve barış süreci konusunda gerekli pozisyonu yeterince alamadığı yönünde bir eleştiri de bulununca Genel başkan Kemal Kılıçdaroğlu tarafından görevinden istifa ettirildi. Şimdi gözler Sezgin Tanrıkulunda; çünkü partinin Kürt kimlikli tek ve en etkili ismi olarak o kalmış durumda, diğer bir deyişle ulusalcılara karşı ayakta kalan tek yenilikçi Tanrıkulu!

İnsan; “Acaba CHP Kürtlerden kendini arındırmak mı istiyor?” demekten kendini alamıyor

Onanç’ın istifa ettirilmesi ile epey bir süredir parti içindeki çatlak böylece çok net bir şekilde ortaya çıkmış görünüyor.

Bir yandan değişen Türkiye ile birlikte özellikle Kürt meselesi ve yeni anayasa konusunda partiyi dinamik tutmak, sorunlara uzak kalmamak için direnen az sayıdaki yenilikçi kanat, öte yandan da giderek statükocu bir politikaya yönelen, demokratlara ve Kürtlere sırtını çevirip Milliyetçi ve ulusalcı bir çizgiye büyük bir hızla kayan “merkeziyetçi” bir parti oluşturma savaşı veren ulusalcılar.

MHP ile aynı kulvarda yer alan, aynı şeyleri savunan bir CHP, sanırım bu partiye gönül vermiş, demokrasi ve insan hakları konusunda mücadele etmiş insanlara öfke ve hayal kırıklığını bir arada getiriyordur!

Türkiye’nin özellikle Kürt meselesinde oldukça ciddi bir kavşaktan geçmek üzere olduğu böylesi bir dönemde ana muhalefet partisinin parti içi çatışmalarla kendini eritmesi açıkçası anlaşılır gibi değil.

Görünen o ki Kılıçdaroğlu’nun işi artık çok daha zor, dağılan, savrulan partisini bir araya getirmek, aynı çatı altında toplamak çok ta kolay görünmüyor.

Parti içinde cadı kazanı kaynıyor desek yeridir ve dikkatlerden kaçmaması gereken diğer bir husus ta birileri içten içe bu duruma sevinirken ateşin harını arttırmak için durmadan odun taşıyor.

Ayrıca dikkate değer bir başka noktayı da sizinle paylaşmak istiyorum,son dönemde Baykalcıların partinin içine düştüğü bu kaotik durum karşısında bir toparlanma içinde olduklarını gözden kaçırmayalım!