Çiçek faciası

Kadınlara çiçek gönderilir. Hatta ne güzeldir bir tek çiçek bile tüm pahalı hediyelerin veremediğini verebilir bir kadına…

Peki bir erkeğe çiçek gönderilir mi? Gönderilir. Ben göndermiştim mesela… Babam için Doğum gününde göndermiştim. Utanıp sıkılmıştı babacım. “ Oo! Hasan Amca, anlayalım ne iş? “ diye de şakalara maruz kalmıştı işyerinde. Hemen telefon açıp teşekkür etmişti benim  güzel babacım. Neyse konuyu uzatmayayım. Kendisinden asla böyle terbiyesiz bir hareket beklemediğim birine daha, çiçek gönderme salaklığında bulundum. Çiçeği aldı bilgisinin ardından bir mesaj bir telefon bekledim. Gece 24:00 olmuş hala ses yok“ Herkes baban mı be aptal ? ” dedim kendi kendime. Bir sürü de ağladım. Hele arkadaşımın biri “ Ben onun okuduğu okulun da üniversitenin de yaşının da, saygısının da … “  deyince onu savunacak bir kelime bulamadım. Harbiden ne kadar önemsemişim ve gözümde büyütmüşüm ben…

Benim sitemimden sonra, ertesi  sabah “ TEŞEKKÜR EDERİM “ diye mesaj geldi.  “ Allah’ın ayısı “ deriz bazen ağzımızı bozup, çizgimizden kayıp… Haksızlık etmişiz be! O güzel insanlara haksızlık etmişiz. Bak burada daha gelişmişi varmış…

Hayat çok acımasız ve ben ciddi anlamda yoruldum. Halbuki ilerlemem için, dertlerimi paylaşmak ve beni mutlu etmek için yola çıkmıştınız. Bilakis dertlerimi çoğaltıp, hem zamanımı çaldınız hem mutluluğumu…

Benim de sihirli güçlerim var, bazı insanları gözümde çok büyütebiliyorum demiş  içi yakılan bir şahıs. Ben de sencileyin…

Göz  yumduğum yani görmezden geldiğim, konduramadığım, yakıştıramadığım… inanamadığım…

Söylemeye dilim varmıyor… Sussam gönlüm razı değil…

Elbette masum değiliz hiçbirimiz. Elbette hepimizin hataları olmuştur ve onarmak için kırılanları fırsat kollanmış ve çaba sarf edilmiştir. Sarf edilmelidir. İnsan değil hangi varlık olursa olsun! İçinde kalp taşıyan herkes bunu yapmalıdır.  İnsanlar kırılınca ne yapar? Tepki verir bazen de tepkisiz kalmak en güzel tepkidir. Kimileri de yazarak tepkisini gösterir. Benim gibi! Çok sevdiğim, değer verdiğim ve saygı duyduğum bir  insandan yediğim bu tokat bana bir ömür yeter sanırım.

Hem kırgın hem üzgün hem lügatta karşılığı olmayan bir kelime kadar  pişmanım sizi hayatıma aldığım için…

- Ey! Hayat! Daha ne kadar döveceksin beni?

- Sus lan! Dövüldükçe güzelleşiyorsun!

Melike Çelik