Çocuğum yok derdim var!

Evli, çocuksuz ama teyze olarak biri 1, 5 diğeri 10 yaşında iki çocukla geride bıraktığım 28 gün sonunda bir daha böyle bir tatil paketi almamaya karar verdim. Gelecek olası teklifleri şimdiden şiddetle reddediyorum. Tamam, çok şirinler, evet birinci dereceden bir akrabalık var, hatta bu zaman zaman duygusal platformlarda daha garip bir yakınlığa da dönüşebiliyor ama tatile hayır. Evet/hayır aranan diğer sorulara ilişkin henüz bir netlik sağlayamadım ama bu “hayır”dan eminim! Bir kere böyle bir tatile çıkmadan önce bunun sevgiliniz, eşiniz ya da arkadaşlarınızla geçirdiğiniz tatillerle uzaktan yakından alakalı olmadığını bilin. Öyle tatile geldim, derdi tasayı evde bıraktım durumu hiç yok. Yatağımdan kuş sesleriyle kalkacağım, kahvaltı keyfinden sonra huzur içinde kahvemi yudumlarken bireysel ve kamusal problemlere çok ama çok uzaktan bakacağım falan külliyen yalan. Gece gezmeleri, o bar benim yok yetmez bu bar da benim konusuna hiç girmiyorum zira o saate kadar bünye çoktan bırakın beni size mani olmayayım moduna geçiyor.

Uykunuzdan, önce son teknoloji telefonunuzun komik bir melodisi diye düşündüğünüz fakat ne yazık ki ani bir afyon patlamasına sebep olacak şiddetteki bebek ağlamasıyla tatil formatına hiç uymayacak bir zamanda kalkıyorsunuz. Kahvaltı masası kendinden geçmiş bir savaş meydanı. Plaja giderken yanınıza kitap, müzik çalıcı ya da şahsınıza özel bir eşya almayı falan düşünmeyin. Siz lojistik destek birimisiniz! Çantanızda bulunması gerekenler annenin bavulumsu plaj kitinden taşıp size aktarılan kova, kürek, kolluk, mama ve çeşitli bebe ve çocuk gereçleri. Denize karşı şöyle bir keyif yapayım, aman nasıl olsa tatildeyim, beslenme alışkanlıklarımı da biraz esneteyim diyenlerdenseniz, sağlıksız tüketimlerinizi plajın ücra köşelerinde midenize yuvarlayın ya da çocuklara kötü örnek olmak, canlarını çektirmek vb. suçlamalarla yediğinize bin pişman olun. Yanımda kim olursa olsun benim özel alanım var kimse giremez türü prensiplerinizi geçici bir süreliğine devre dışı bırakın.

Zaten bırakmazsanız sistem hata veriyor anlıyorsunuz Hanya’yı Konya’ yı. Anneye çocukları şikâyeti aklınızdan bile geçirmeyin. Hani onlar yokken ben vardım, kesin anlar beni tipi düşünceler sizin kafanızda yarattığınız hayaller. Empati, sempati beklemeyin üzülürsünüz, benden söylemesi! Diyelim tüm bunları sineye çektiniz; bunlar çocuktur dediniz. Bunun bir tatil olmadığını, orada olma sebebinizin süper donanımlı bir dadı ihtiyacı olduğunu geç de olsa fark ettiniz ve bu dünya şekerlerine canım feda sloganıyla kendinizden geçip hiçbir hizmeti esirgemediniz. Oynattınız, zıplattınız, didaktik kişiliğe büründünüz. Peki sonunda ne oldu? Yine en kıymetli anneleri!

Şaka gibi değil mi? Herkese iyi tatiller!