Çocuk olmak.

Minicik elleri, küçücük bacakları var. Dünya on beden büyük üstlerine. Hemencecik büyümek istiyorlar büyük olmanın zorluğunu bilmeden...
Çünkü onların dünyası savaşları algılayamayacak kadar temiz. Kötülükleri farkedemeyecek kadar saf. İçten pazarlıksız o küçücük dünyaları. Kağıt gemilerde umutları yüklü, derin, mavi okyanusları geçmek istiyorlar kağıt gemilerle. Ellerinde zeytin dalları. Gözleri umuda bakıyor onların. Yürekleri sevdaya. Nasıl da temizler. Kirlenmemiş henüz elleri, umutları çiğnenmemiş, ihlal edilmemiş hakları. Onlar "motorları maviliklere sürüyorlar."
Taç yapmışlar papatyalardan, misket oynuyorlar... İp atlıyor kimisi, saklambaç oynayanlar da var. Önüm, arkam, sağım, solum sobe... Bir on yıl sonra önüm, arkam, sağım, solum; her yanım kötülük diyeceklerinin (maalesef) farkında bile değiller.
Uçurtmalar uçuruyorlar rüzgara inat. Nasıl hoşlarına gidiyor rüzgara karşı durmak... İlerde karşı durdukça bir şeylere onları nelerin beklediğini bilmiyor masum kalpleri.
Keşke onlar gibi olsa dünya. Pazarlıksız, hesapsız, kitapsız... Mutlu, heyecanlı, masum. Elleri kana bulaşmamış... Dünyanın da kağıttan gemileri olsa topları tüfekleri yerine. Çok kızarlarsa insanlar birbirine azıcık saklambaç oynayıverseler. Sonra tıpkı çocukların ki gibi geçip gitse öfkeleri. Bu kötü dünya o güzel çocukların yıldızlı gökyüzüne bombalar yağdırmasa keşke.

"Büyü de baban sana,
Büyü de büyü
Acılar alacak yokluklar alacak,
Büyü de baban sana

Büyü de baban sana,
Büyü de büyü
Bitmez işsizlikler, açlıklar alacak,
Büyü de baban sana

Büyü de baban sana,
Büyü de büyü
Baskılar, işkenceler,
Kelepçeler, gözaltılar,
Zindanlar alacak

Büyü de baban sana,
Büyü de büyü
Büyüyüp de on yedine geldiğinde,
Baban sana idamlar alacak."

Keşke babalar hep çikolatalar, misketler alsa onlara... Keşke...
Nazım'ın güzel mısralarını armağan ediyorum geleceğin umutlarına. Seviyorum çocukları ve çocuk olmayı. Çocuk yürekli olmayı... İnanıyorum güzel günler göreceklerine. İnanmak istiyorum.


Güzel günler göreceğiz çocuklar
Motorları maviliklere süreceğiz
Çocuklar inanın, inanın çocuklar
Güzel günler göreceğiz, güneşli günler
Motorları maviliklere süreceğiz
Hani şimdi bize
Cumaları, pazarları çiçekli bahçeler vardır,
Yalnız cumaları, yalnız pazarları
Hani şimdi biz
bir peri masalı dinler gibi seyrederiz
Işıklı caddelerde mağazaları,
Hani bunlar
77 katlı yekpare camdan mağazalardır.
Hani şimdi biz haykırırız
Cevap:
Açılır kara kaplı kitap: Zindan
Kayış kapar kolumuzu
Kırılan kemik, kan
Hani şimdi bizim soframıza
Haftada bir et gelir
Ve, çocuklarımız işten eve
Sapsarı iskelet gelir
Hani şimdi biz
İnanın, güzel günler göreceğiz çocuklar
Güneşli günler göreceğiz
Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar
Işıklı maviliklere süreceğiz
Çocuklar inanın, inanın çocuklar
Güzel günler göreceğiz güneşli günler
Motorları maviliklere süreceğiz