Çocuk olmak

Bence çocuk olmak dünyanın en zor işidir. Sabahleyin erkenden kalk sonra kahvaltını et, okula git, derslerle boğuş. Eve gel, ödevini yap, akşam yemeğini ye ve en son olarak ta yat. Bilgisayar oynamaya ve televizyon izlemeye bile vakit kalmıyor. Hafta sonları ise odanı toparla, hafta sonu ödevini yap, annenlerle birlikte haftalık alışverişe çık, annene yardım et, banyo al ve en son olarak ta yat. Tabi köpeğim olduğu için her pazar günü babamla birlikte, babamın iş yerine, köpeğime mama vermeye gidiyorum. Geldiğimde de banyo alıyorum.
Bu yazdıklarımı da sömestır tatilinde yazıyorum. Bir hayatıma baksanıza! Tamam, kabul ediyorum.

Ödev verilmediği günler fazla ama o zaman da ders çalışıyorum. Neyse ki annem bana bilgisayara girmeme izin veriyor. Sınavlardan kötü not aldığım zaman direkman televizyon ve bilgisayarı yasaklıyorlar. Ancak annemle babam derslerimde düzelme görürlerse televizyon izlememe izin veriyorlar. Sınavlardan da belirli bir düzelme olduğu zaman, bilgisayara ancak izin veriyorlar.
Okulda sınava girmeden önce stres yaşıyorum. Ya sınavdan düşük not alırsam. Ya babamla annem, tekrardan bilgisayarı ve televizyonu yasaklarsa! Bu düşünceler hep kafamda dönüp dolaşıyor ve sınava girdiğimde bildiklerimi unutmama sebep oluyor. Sınavdan en son çıkan ben oluyorum. :( Ve akşamleyin eve geldiğim de babam bana sınavın nasıl geçtiğini soruyor. Sizce bu durumda gördüğünüz gibi sınavım nasıl geçebilir? Bende her zaman ki gibi 'sınavım ne iyi geçti nede kötü' diyorum. Babamda 'Çalışsaydın daha iyi geçerdi' diyor. Ya ben çalışıyorum. Sadece çalışma sitilim farklı. Bunu anlamak o kadar zor mu?

Arada sırada boş zaman yakalıyorum veya ders çalışmıyorum, işte o zamanlarda resim yapıyorum televizyon izliyorum tabi yasak kalktığı zaman biraz dinleniyorum, gitar çalıyorum veya arkadaşlarımla birlikte sokağa çıkıyorum.
İşte görüyorsunuz bir çocuk hayatı nasıl geçiyor. Ama bazı çocukların anne babası, çocuklarına çok kötü davranıyorlar, bazılarının kisi ise çok iyi davranıyorlar. Valla ben annemle babamdan çok mutluyum. Ne çok iyi davranıyorlar nede çok kötü. Benimle ilgileniyorlar da. Tabi arada sırada yasak ta koyuyorlar ama ben annemle babamdan çok mutluyum. :)

Bazı büyüklerim 'Keşke yeniden çocuk olsaydım' diyorlar. Ama günün 24 saati ders çalışsaydılar, Bence tekrardan büyük olmak isteyeceklerdi. Dünyanın en zor işinin annelik olduğunu söylüyorlar. Öyle olabilir ama bence dünyanın en zor işi çocuk olmak, çünkü ben daha çocuğum anneliğin nasıl bir şey olduğunu tam olarak bilmiyorum.