Hak mı bu?

Hani yanlıştı hak yemek,
Yalan söylemek,
İzin almadan kullanmak.
Anne, baba
Bunu siz öğrettiniz bana.

Hani okulda doğruları öğrenecektik!
Türk, öğün, çalış, güven dedik
Sonunda başarıyı elde edecektik.
Baş öğretmenim, öğretmenim
Sizden ne öğrendim?

Çalıştım, öğündüm, güvendim.
Ama başarım nerede?
Başarım başkasının elinde olacaksa,
Doğruluk, hak, dürüstlük nerede?

Belki küçük bir çocuğum,
Ama farklı bir tür değilim.
Belki küçük bir insanım,
Ama aptal hiç değilim!
Büyüklerim sever beni,
Canım cicim diye.

7/6/2004 Yazan:Annem

Bu şiirle annem benim duygularıma tercuman olmuştu. İlk öğretim ikinci sınıfın ikinci dönemiydi. Evde bir yağlıboya resmi yapmıştım. Yaptığım o resmi okula götürmüştüm. Tesadüfen okulun tanıtım resimleri çekilen gün, bende okula gelmemiştim. Ve o gün benim yaptığım resmi okulun tanıtım broşürüne bir başka kız, resmimi yapıyormuş gibi poz vermiti. O resmi broşüre koymuşlardı. Gördüğüm anda dünyam yıkıldı. Çok üzüldüm. İşte o duygularımı annemle paylaştığımda annemde şiiriyle bana tercuman oldu. Bu resim olayı benim gözümde sınav kağıdına bir başkasının adını yazılması gibiydi. Annem ve babamdan başka, durumu öğrenince sınıf öğretmenim ve okul müdürüm de çok üzülmüşlerdi.