Çocuk tarihimden

eski bir plak dönüp duruyor

dilimin paslı gramofonunda

şarkısını söylüyor ince çocuk

hüznün sisli sokağında

pantolonu askılı

çarığında yitik yazlar

taşınır eski bir türküyle

yurt çıkmazı sokağı’ndan

gürültülü ve kalabalık kente

gözlerinde

koyu kahve trahom bulutu

körfezin yüzü asık

neredesin çocuk

hangi nar içinde

hangi erik ağacında elin

arılar tedirgin

çomağına kırgın

sıksan taşın boğazını

su güler gürül gürül

telâşlı günler

kalabalık zaman treni

mendil sallar pencereden

öykündüğüm eski çocuk

meğer kediler de ağlarmış

ben büyürken

kır bıyıklarında ince hüzün

mırnav dil üzgün

ke(n)dimi gizledim

kocamasın içimdeki mutlu çocuk

oğuz tümbaş

(ince oda'dan)