Çocuk yaşta ölenler

Bugün, savaş denen bir ülkeler ayıbını ve savaşın en derin yaralarını o küçük bedenlerinde taşıyan çocukların dramını yazmaya karar verdim.

Savaş, taşıdığı amaçlar ne olursa olsun; bugün artık onu çıkaran, ona taraf olan ve onu tüm ülke sorunları için yegâne çözüm yolu olarak gören devletler için bir utanç kaynağı olmaktadır. Ülkeler, insanlık tarihinin başlangıcından bu yana, çeşitli nedenlerden dolayı sürekli birbirlerine karşı savaş halinde olmuşlardır. Bu savaşların sonunda; ülkeler yıkılmış, yerlerine yeni ülkeler inşa edilmiştir.

Günümüzde ülke ekonomilerinin en önemli harcama kalemini bile; savunma sanayii, silahlı kuvvetler oluşturmaktadır. Ülkeler, üzerlerine çok ağır maddi yükler bindirse de; yine de aralarındaki sorunları savaşlarla çözmekten vazgeçmemişlerdir.

Savaşlar, ülke ekonomilerini etkilediği kadar, toplumları da olumsuz yönde etkilemektedir. Ordular, artık birbirlerine karşı olan silahlı mücadelelerle yetinmeyip; işgâl ettikleri ülkelerin kendilerinden zayıf, savunmasız halklarına da saldırır hale gelmişlerdir. Savaş, onun tarafındaki devletlerin askerlerinin en insanî, en vicdanî hislerini bile alıp, götürmüştür.

İşgâl ordularının artık yeni hedefi; kendileri gibi silahlı askerî birlikler değil; kendilerinden güçsüz, silahsız halklar ve hatta çocuklar olmuştur.

En kötüsü de; bu devletlere, bir kimsenin çıkıp da "DUR!" demediğidir. Bu dünyanın neredeyse tüm dengesini ellerinde bulunduran, savaşçı devletlerin ağabeyi konumundaki ülkeler bile, savaşla beraber yaşanan o kadar insanlık dışı gelişmelere rağmen; yine de bu savaş yanlısı ülkelerin kulaklarını çekip, onları uyarmamakta ve savaşları bitirememektedirler.

Ve, en sonunda çocuklar... Doğumla beraber bir bilinmeze gözlerini açan, her şeyden habersiz o masum varlıklar. Dünyanın her yerinde olduğu gibi, bugün de Orta Doğu'da yaşanan savaşların en derin, en acı izlerini yine çocuklar taşıyor. Kimisi savaşlarda bütün bir ailesini yitiriyor; kimisi de henüz kundağa sarılı bir haldeyken, kör bir kurşunla beraber bütün ailesini ve hayatı terk ediyor. Daha "Anne, Baba" bile diyemeden ölen, ayaklanıp, çocukluklarını yaşama şansları bile kalmamış bebekler...

Bir el hareketiyle bile; dünyanın bütün dengesini değiştirme şansı olan ülkelerle birlikte, bütün dünya; savaşlarla beraber, çocukların öldürülmesine de kayıtsız bir şekilde seyirci kalıyor.

Vallâhi pes! Çivisi çıkmış artık bu dünyanın.