Çocuk Yetişkinler

İnsanların mevcut ilişkilerde yaşamış oldukları travmalar ve sonraki yaşanan çıkmazlıklar...

Türkiye'nin gerçeklerinden birisi korunmaya muhtaç kadınlar. Kadının ekonomik özgürlüğünün olmaması ya da erkeğin kadının toplumdaki yerinden rahatsız olup onu pasifsize almaya çalışması, hatta asosyal konuma sokup toplumdan soyutlaması, ve sonrasında meydana gelen olaylar bütünü.

 Konular hep aynı.  Üst üste iki ayrı olay ve aynı sonuç; Aldatmak!

 Adamın biri 13 yıllık eşini aldatmış. Arkasında çocuklar ve gözü yaşlı bir kadın bırakarak. Kadının tek istediği boşanıp kurtulmak. Kadın ne nafaka, ne de herhangi bir şey isteyerek boşanıyor. Çünkü kadın özgürlüğünü kazanabilmek ve kırılmış gururunu kurtarabilmek için her şeyden vazgeçiyor.

Oysa ki olay söyle olabilirdi; Karşılıklı konuşup birlikte yaşamlarını sürdürmeme kararı alıp, ortak kararla çocuklar mağdur edilmeden yaşama devam edilebilirdi. Yollarını ayırdıktan sonra isteyen istediği ile yaşamına devam edebilirdi. Hatta dost bile kalınabilirdi. Kim kime zorla kal deme hakkına sahip ki! Yada kim gidene zorla kal der ki!

Hayatta hiç kimse vazgeçilmez değildir.! Madem istemiyordun neden defalarca gitmeye çalışan bir kadına dur dedin diye sorarlar adama.!

Bazen anlam veremediğiniz hatta karşınızdakine yakıştıramadığınız her türlü olayı örtüp, hiç olmamış gibi yola devam etmek kolay gelir. Oysa ki bir sefer görmezden geldiğiniz detaylar sonrasında duvar gibi yüzünüze çarpmaya mahkumdur.  Huylu huyundan vazgeçmez. Kadınların yaşamış olduğu aslında tam olarak bu.

Peki bunun ana nedeni neydi.?

Her şeyin başı kadına geri dönüyoruz. Aldatmalarda bir kadına en çok zararı yine bir başka kadın vermiyor mu?  Kendisinin de aldatılabilme ihtimali yok mu? Zaten bir kere aldatmış yine yapamayacak mı? Ama bu sefer diğer kadın için!!!

Ebeveynler özellikle anneler en büyük hatayı küçükken erkek çocuklarını yetiştirirken yapıyorlar. Erkek diye her şeyi yapabileceğini öğrenen çocuklar, hiçbir şeyde ceza almadığı için yetişkin çocuk olarak yollarına devam ediyor, geriye bıraktıkları enkaz için hiç bir suçluluk duymuyorlar. Yaptıklarının yanlış olduğu hiçbir zaman kendilerine anlatılmamış, hataları kapatılmış, üstüne ödüllendirilmiş yetişkin çocuklar, hayatları boyunca hep yanlış yapmaya mahkumdur. Bu sadece ilişkilerde değil genel anlamda hayatlarını etkiler.

Çocuklara insan olmanın meziyetlerini ,insanlarla oyuncak gibi oynamamayı, yaptığı hatanın sorumluluğunu almayı öğretmediğimiz sürece Müge Anlı daha çoook aynı hayatları anlatır....