Çocuklar neden şımarık oluyorlar

Hemen her gün çocukların okula gidiş dönüşlerini gözlemleme olanağım oluyor. Çocukların büyük bir çoğunluğu okula ebeveynlerince götürülüp getiriliyor. Elbette karda kışta yağmurda çamurda ve evleri okula uzak olan çocuklarda bu yapılmalıdır. Ancak bu durumlar dışında bırakalım yaya olarak gidip gelsinler, yolda şakalaşsınlar, sohbet etsinler, tartışsınlar, konuşsunlar.

Üç yaşlarından itibaren, anne ve babalarına  işlerinde  yardımcı olsunlar. Değişik alanlarda beceriler kazansınlar, ustalaşsınlar. Biz yaşlardaki insanların çocukluklarında neler yapabildiklerini, bir de kendi ayakkabılarını bağlayabilmekten aciz günümüz çocuklarını düşününüz.

Geçmişte çocuklar ailelerinin onayını isterken, çağımızda aileler çocuklarının onayını istemektedirler. Çocuklara çok fazla sayıda oyuncak ve hediye alınması, çocuğunu hayal kırıklığına uğratmamak için ailelerin çok fazla üzerlerine düşmeleri de istendik davranışlardan değildir.   

Eğitimciler olarak çocuğa hayır demeyi bilmeyi ve onlara güvenmeyi öneriyoruz. Çocuklarınızın kapasitelerini hafife almayınız. Çocuklara iş yaptırmayı yorucu olarak görseniz bile işlerinizi kendi kendinize yapmayı tercih etmeyiniz. Aksi tutum ve davranışlar çocuğunuz şımarmasına neden olmaktadır.

Çocuklarımızı Fransızlar gibi yerine göre önemsememeyi, görmezden gelmeyi, bazen de hayal kırıklıklarına uğratmayı, yeri ve zamanı geldiğince “ hayır” demeyi bilmeyi becerebilmeli ve yapabilmeliyiz.

Günlük yaşamın gerektirdiği bilgi, beceri ve davranışları kazanamamış; çevresindeki insanlarla iyi ilişkiler kurmayı beceremeyen, arkadaş edinebilmeyi bilmeyen, hayal kırıklıklarını yaşamamış olan çocuklar, gelecekte başarılı olma şansını öteki arkadaşları kadar bulamayacaklardır.