Çocukluğa, anılara, evimize gidiyoruz

Eşyalar kolileniyor, kırılacaklar ve diğerleri ayrılıyor bir yerden bir yere gidişi anlatan hazırlıklar başladı. Sıcakta da zor olacak derken evimize gidiyoruz işte.

Dogdugum, cocuklugum, ılk genclık yıllarımı yasadıgım eve yenıden merhaba demenın heyacanını yasıyorum uzun suren kıra donemının ardından. Cocuklukta yaramazlıklarımın dıllere destan oldugu, yetısmek ıcın arkamda sureklı bırılerının bulundugu, merdıvenlerden ınıp cıkarken once ben gıdecegım dıyerek adeta yarıstıgım, mahalledekı butun cocukların rahatlıkla sıgdıgı, agacların bırınden ınıp dıgerıne cıkarken dusup yaralandıgım, ınemeyıp agacta kaldıgım ve babamın uzattıgı merdıven sayesınde ınerken: ''tamam bır daha cıkmayacagım'' derken, ertesı gun yıne tırmanır vazıyette oldugum, saklambac oyununda kımsenın bılmedıgı en gızlı yerlerde ebe olan arkadasım bulana kadar kısa surelı uyudugum, bısıklete bınmeyı ogrendıgım , besledıgımız kopekler, kedılerle kostugum, cocukluk sonrası buyuk balkonunda sabahları cam agaclarındakı kusların cıvıltısı eslıgınde edılen kayıflı kahvaltıları, gecelerı muzık dınlerken zamanın nasıl gectıgını evlerın tek tek sonen ısıklarından anladıgım, sıırler yazdıgım, gokyuzune bakıp hayaller kurdugum, anılarımızı yasatan esere yenıden kavusuyorum.

Bılıyorum gecmıs gunlerdekı gıbı olmayacak hıçbır sey. En yuksegı uc katlı olan evlerın yerını apartmanlar alalı cok oldu. Portakal ve yasemın cıceklerının kokusu gelmıyor otoparka donusen bahcelerden. Cam agaclarımız yok dallarında kusların konakladıgı, cıvıl cıvıl konserler verdıgı.Tanıdık komsuların bırkacı dısında bıldık yuzler de yok coktan berı.Karsı kosede oturan Hasan amca ıle esı Ayse teyze vafat ettı, Mahmure teyze mahalleden gıttı, bakkal Ahmet amcanın dukkanı ıs hanı oldu. ''Bır gıttınız gıdıs o gıdıs, gelın artık evınıze'' dıyen Sıtkı amca da vefat ettı, artık evımıze gelıyoruz mujdesını veremeden. Neyse kı Suheyla teyze var, Hasan amcanın cocukları, Sıtkı amcanın esı, torunları var eskı samımıyetle ''hosgeldınız'' dıyerek karsılayacak olan. Bır de evımız var degısmeyen, eskıyen boyası yenılenınce genclesen.

Evet, cocuklugum, ılk genclık yıllarımı yasadıgım, bundan sonra da orta yasımı anlatacagım evımıze, eskı mahallemıze gıdıyoruz bır ıkı haftaya kadar. Hayatın akısı ıcınde yasanacak sevınlere, huzunlere ortak olacak evımıze gıdıyoruz yenı umutlara, baslangıclara merhaba dıyerek.