Çocukluğumun rüyası

Uzun yıllar önceydi, hala hatırlarım

O anı unutmak imkansızdı benim için

Deniz kenarındaydım, dalgalar sahili dövüyordu sanki

Sabah güneşi ışıl ışıl parlıyordu

Anlatmak için kelimeler kifayetsiz kalıyor

Dalgaların arasından Atatürk ' üm göründü

Yavaş yavaş yaklaşıyordu sahile

Sarı saçları güneşin ışığıyla öyle parlıyordu ki

Gözlerimi alamıyordum onun suretinden

Öyle hayrandım ki Atam' a...

Sonra yaklaştı yanıma

O mübarek insanın elini öptüm ve

Ben sizin çizdiğiniz yoldan gideceğim dedim

Gülümsedi bütün içtenliğiyle

O kadar gerçekti ki , rüya değildi sanki

Senin bize sunduğun hiçbirşey unutulmayacak Atam

Mavi gözlerinin parıltısını, gülüşünü

Hala üzerimde hissederim

Bir rüya bu kadar gerçek, bu kadar etkili olur mu?

Elbette olur, hele o memleketin kurtarıcıysa

Hepimiz için farklı devrimler yaratmışsa

Yaşamı boyunca hep geleceği görebilmişse...

O idealistti , çocuklara düşkün bir liderdi

Hayranıydım  Atam' ın

Ne Mutlu Türküm Diyene...

Nuray  Çölgeçenoğlu