Çok Zor Bir Gün Geçirdim

 Bu aralar yapmak istediğim boylu boyunca uyuyup telefonumu kapatarak yatakta tek başıma bir gün geçirmek. Kimsenin beni bulamayacağı bir yerde uyumak ve sessizliği dinlemek istiyorum.

Cumartesi günü sponsorlarımızın hediyelerini dağıttık. Tabi yoğunluk. Akşam trenine ancak taksiyle gidebildim. Görevli odamı gösterdi. Farklı bir deneyim yaşamak istedim. Yataklı tirenden bilet aldım. İşin güzel tarafı görevliyi düğmeyle çağırabilmekti. Gerçi tuvaletin yerini öğrenince buna gerek bile kalmadı. Ben misafirliğe gidince kulaklıklı radyomu açar ve odaları karıştırmayayım diye sesine giderim. Tirende bu yöntem işe yaradı. Tam uyuyorum bir takırtı. Uyku bölük pörçük oldu. Güzel tarafı yatarak gitmek. Odamda ortalığı biraz elleyince meyve suyu kıraker ve su beni karşıladı. Keşke odalara kabartma bilgilendirme notları koyulabilse. Kapıların numaraları bizimde anlayabileceğimiz yazılar ve işaretlerle donatılsa. Birde tirenin giriş kapısı var ki aman yarabbi çık çıkabilirsen. Tirende nereye geldiğimizi ve geleceğimizi belirtir sesli uyarı sistemleri yok. Sadece ödemişe giden tirende görmüştüm.

Sabah olunca restoranda gittim. tabiî ki kabartma listeler yok olsaydı şaşardım. Kahvaltımı yaptım. Sonra o kötü kapıdan zorla inerek hızlı tirene geçmek istedim. Görevli istedim vermediler. Maalesef hızlı tirene geçişte eski şehirde refakat edilmiyor. Bir genç öğrenciyle geçtik. Yataklı tiren macerasını konuştuk. Oda şöyle anlattı. İzmir Eskişehir arası yollardan kaynaklı gürültü var dedi. Ağabey ben şubat ayında ankaradan karsa gittim çok güzeldi. Öyle anlattı ki benimde tirene binip karsa gidesim geldi. Tabi yol yirmi dört saat sürüyormuş. Hızlı tiren bölümüne geçtik. Görevli geldi bana eşlik etti. Bazı arkadaşların eşlik istemediğini söyledi. Bende bu işlerin tercihen olması gerektiğini iki seçenek var dedim. Ya her yer erişilebilir olur yâda refakat etmek zorunlu olur. Acaba bilet alırken ekranda böyle bir seçenek olabilir mi bunu yazmayı düşünüyorum.

Hızlı tirene bindim. Aman yarabbi yanımda şeker mi şeker bir adam. Muhammet ağabey sakaryadan. O yanımdan ayrılınca sanki uzun yıllar tanışıyormuş ve ayrılıyormuşuz hüznünü yaşadım. Tirende sesli uyarı sistemlerinin olması çok güzel. pendikte inince dolmuşa bindim. Ben arkadaşımı aradım. Nereye geleceğiz o şişhane demiş ben anlamışım şişli  şişlide epey bir dolaştım. Berbere gidip tıraş oldum. Sağ olsun o berber beni ucuz esnaf lokantası balkana yönlendirdi. Mecidiye köyde bu kadar ucuz bir yer olması beni şaşırttı ve sevindirdi. Sora sora gidiyordum ki işin içinden çıkamadım. Yine telefon edince Şişhane yerine şişlide gezdiğimi anladım. Otobüse binince zaten yorgundum. Bir de uyuyup son durağa gitmişim. Sonra başka bir otobüs ve otele beşe çok az kala girdim.

Genel kurul yapıldı. Ve beni şaşırtan lokman ayvanın değil de başka bir arkadaşımızın genel başkan olması. Zaten divana seçilmesinden şüpelenmiştim ama yinede bir şey diyemedim. Ama huylanmakta haklıymışım ee yıllardır dernekçilik yapmanın getirdiği ufak tüyolar. Neyse genel kuruldan sonra hızlıca yemeğimi yedim ve hava alanına gittim. Ben firmaların ismini pek yazmayı sevmem ama dün akşam atlas jette sanki kendi evimde akşam yemeği yitiyormuşum ve evimde yaşıyormuşum hissini duyumsadım. Sonra bir gençle izbana geçtik. Orada da yorgunluktan uyuyakalmışım tekrar in bin eve gel duş al yat derken bir buçuğu geçiyordu. Demek ki yataklı tiren iyi bir deneyim ama uyumak için iyi bir tercih değilmiş. Bildiğim bir yerde kahvaltı yapmak ve işe gelmek ne güzel. Bir kâbustan sonra yaşadığını hissetmek ne güzel.

Yeni seçilen genel başkanımız Necla Sümer hocamıza görevinde başarılar dilerim her zaman yanındayız.

Salih Arıkan,Tel: 0506 514 96 93