Çölde gördüğüm serapsın

Hayalinle başbaşa kaldım yine dün gece
İsmin dudaklarımdan döküldü hece hece
Seni andım çok yandım gözlerim gözlerinde
Hicrânıma, hüsranıma ağladım sessizce.

Her an sana kul oldum, hemde sadık bir köle
Sensiz bilirsin ömrüm döner bir ıssız çöle
Vazgeç azarlamaktan, kalbimi kırma benim
Ölürsem çok yanarsın ağlamak boş nafile.

İstanbul,