- Kategori
- Şiir
Mevlana
Yaşlımıza ışıksın, öncüsün gencimize,
Hep doğruluk kutbunu gösterdin cümlemize,
İnsanlığı öğrettin, öğretmen oldun bize.
Ne kadar da değiştik, biz bize olduk yâd el!
Hoşgörünle Mevlâna, yüreklere aşkla gel!
Her şey boştur hayatta; para, şöhret, nam ve san,
Yaratılmışların en şereflisidir insan!
Dürüstlük ilken olsun, doğruluk ise yasan.
Ne kadar da değiştik, biz bize olduk yâd el!
Hoşgörünle Mevlâna, yüreklere aşkla gel!
Mevlâna içimizden, severiz onu dilden,
Kim olursan gel dedi, her dinden ve her dilden.
Bunu içten söyledi; katıldık kalbi dilden.
Ne kadar da değiştik, biz bize olduk yâd el!
Hoşgörünle Mevlâna, yüreklere aşkla gel!
Doğru yolu geç buldum, Allah’ımı andım da,
Dünyanın nimetine kapıldım hep kandım da,
Gerçek insan olmak zor; hamdım, piştim, yandım da!
Ne kadar da değiştik, biz bize olduk yâd el!
Hoşgörünle Mevlâna, yüreklere aşkla gel!
Mevlâ’yı, Mevlâna’yı, Harika pek çok sever;
Mesnevi’yi bilmeyen insan dizini döver,
Yazdıkları gerçektir, sanmayın onu över.
Ne kadar da değiştik, biz bize olduk yâd el!
Hoşgörünle Mevlâna, yüreklere aşkla gel!
HARİKA UFUK