Çöpe Ekmek Atsan Afrika'daki Açlar Gündeme Getiriliyor, Ne Alaka Zayi Etmek Doğru Değil O yüzden

“İsraf” kelimesi bile duygu sömürüsü. Sanki Afrikalı açlar bizim çöpe attığımız ekmekle doyacak.

Davranışı eleştireceksin kardeşim, ahlak vadilerine sokuyor sonra başlıyorsun ajitasyona.

Bu yöntemler bana hiç işlemiyor, merhamet duygularımı da harekete geçirmiyor; davranışın yanlış olduğunun anlatılması daha etkili.

Ölçü denen şeyi bilsek bunlar hiç olmayacak; çok almışım, fazla pişirmişim, bekletmişim… Ne yapacağım, atacağım tabi!

Bin yıllardır bunlar söyleniyor, değişen bir şey oldu mu, hayır; ben çöpe ekmek atıyorum, Afrika’dakiler yine aç!

Çünkü bu davranışın doğrusu bu değil. Öyle Afrika’da aç insanlar falan diyerek ya da ne bileyim kişinin ahlakını insanlığını filam sorgulayarak olmaz bu.

Ahlak mahlak aç maç boş ver bunları davranışın yanlışlığını anlatacaksın. Çöpe attığın yiyeceğin boşa gittiğini ama istenirse bunun önüne geçilebileceğini, yiyeceklerimizin artacağını falan söyleyeceksin. Bu da fayda demek.

Sanki biz çöpe attığımız ekmekleri atmasak Afrika’ya yollayacağız!