Çünü Ayan ile

Ay ışığı yeşil
Yeşilden bir ay ışığı uzanır önümde
Ne gün solar, ne gün dolar; gün dönümde.

Şikâr edip de neşe mi bulayım?
Düzendir diye
Ben gözünüze bir yıkanışı yaş olmuşum.

Bilseniz ki dağ içine ferahına  yaş iner
Gamlanışla filiz tutarım da göğün yaşı diner.

Düşsem gam eline, pinhanı ben olsam
Aşk damında agâh edip te tellal olurum ben.

Bu ahvali şecaat ile ben hece söylesem
Bilin ki şeddeden siz cümleyi bilmez olurdunuz

Bir ibreti haledir dert yeliyle böyle isem
Gözünüzle yar koluna müştakı sar iken, gönlünüzle
Ben değilim ki, niye inilderim aşk ile öyle isem

Suzan’ı afete âşık dersen; bilirim, anlarım
İnlemek ne ki, bir sezayı sukuta kalır yenim
O zaman dinlenir bağrım, çün görü ayan ile.

08.11.2012