Dava Adamı değil Bilim Adamı!

Son 150 yıllık tarihimizde bir dava sahibi olmak ve dolayısıyla dava adamlığı adeta göklere yükselmek kabul edildi. Hatta bir davanın peşinde olmayanlar "Hayat süren leşler" olarak görüldüler. Zaman dava adamlarının, büyük dert sahiplerinin zamanıydı. Böyle bir derdi olmayanlar "ot gibi yaşayan" kimselerdi.

Üstelik dava sahibi olmak, dava adamlığı payesi kişiye normal insanlarda olması uygun bulunmayan güçler ve haklar kazandırıyordu. Söz gelişi dava adamları davası uğruna canlara kıyabilir, yakın arkadaşlarını ve hatta öz kardeşini bile rahatça harcayabilirdi. Çünkü davası için yapamayacağı şey, katlanamayacağı fedakarlık yoktu.

Öte yandan tüm düşünce formları sağ-sol demeden, bütün "davaların" ortak özelliğiydi bu. Başka bir deyişle ideoloji olarak birbirine hasım dava adamları; düşünce ve aksiyon bakımından birbirlerinin tıpa tıp benzerleriydi.

Hele hele son zamanlarda Ortadoğu'da "Hak davası güttüğünü" iddia edip "Cihada kalkışanlar ya da mezhep taassubu güdenler" davaları uğruna kendi dininden olduğu şüphe götürmeyen insanları "Allahü Ekber" diye bağırarak kıtır kıtır kesebilmeyi kendilerine hak görebildiler. Kendi dinlerinden olmayanlara reva gördükleri de aynı korkunçluktaydı.

Artık içinde bulunduğumuz asrın birinci çeyreği yavaş yavaş tamamlanırken başta kendi toplumumuz omak üzere dünyanın dava adamlarına hiçbir ihtiyacı kalmamıştır. Sanayi uygarlığının fenomen bir dönüşüm olan Endüstri 4.0 devrimini konuşmaya ve hatta uygulamaya başladığı zamanımızda, sadece tek bir masa üstü bilgisayarın 10 milyar insanın bellek ve işlem kapasitesinin toplamını geçmek üzere olduğunu düşündüğümüğümüzde, dava adamlığının modası çoktan geçmiş, fikir ve bilim adamlarının çağı başlamıştır.

Bu nedenle insanlarımızı davaları peşinde oraya buraya sürükleyenleri değil, ülkemizi çağdaş bilim ve teknolojinin zirvesine taşıyacak fikir ve bilim adamlarını bekliyoruz.