Dedeme

Takvim yaprakları bir bir dökülüyor 

Yapraklar geride anıları bırakıp gidiyor 

Zaten ömür dediğin nedir ki? 

Bak işte her gün törpüleniyor 

Bazen geçtiğimiz bir yol anımsatıyor bize 

Bazen eski bir dost 

Bazen bir şarkı hatırlatıyor 

Bazen de bir mekan o eskileri 

Ya da albümlerde sıkışmış bir kaç fotoğraf çocukluğumuzdan. . . 

Çok değil daha yaşımız yirmi 

Görmüş geçirmişliğimizde belli 

Ama unutmamak lazım şu gerçeği 

Ne geçen günleri döndürebileceğiz geri 

Ne de getirebilme şansımız var gidenleri. 

Başından eksik etmediğin kasketin 

Cepkenindeki saatin 

Verdiğin öğütler 

Ve adın dedem 

Sen gidince bana kalan