Defolu seçim

Ben, halk egemenliği olarak bildiğim demokrasilerde, çoğunluğunun istediği temsilciyi alnının akıyla seçerek vekalet verme işini seçim diye biliyordum.
Yanılmışım.
Demokrasinin tanımı da, seçimin tanımı da böyle değilmiş.
Meğerse demokrasi tramvaymış.
İstenilen yerde binilen, istenilen yerde inilen tramvaymış.
Şimdi bir kez daha bu sözün sahibine hak verdim(!)

Seçimlerde de her şey mübahmış, günah değilmiş.

Bir yanda kabuk değiştiren veya değiştirdiğini söyleyenlerin yaptığı kukla adaylar ve onların photoshoplu afiş ve riyakar vaatleri...
Bir yanda akla hayale gelmeyen ne var ne yoksa hibe ve heba ile klonlanmış müşterisi kılığındaki seçicileri...

Böyle olmamalıydı.
Kaybetme korku ve telaşı içinde eli ayağına dolananlar, şaibe içinde boğulanlar olmamalıydı.
Zerre kadar oy sıçraması için türlü fırıldaklar dönmemeliydi.
Pişkinliği yanmışlığa dönüşen suratlar sırıtmamalıydı.
Analarının ak sütü gibi olmalıydı.
Kısaca:
İnsanlar, 'yazıklar olsun' dememeliydi.

İşte, bütün bu olanlar beni hep tedirgin ediyor.
Demokrasi adına.
Ülkemin geleceği adına...

Hiçbir şeyden korkmamışımdır, bu tedirginliğimden korktuğum kadar.
Yılandan bile...

"Hayırlara vesile olsun."