Değer mi?

Bir çok sorunun cevabını yıllardır düşünür dururdum, hayalini kurduğum olmazlarım çok oldu. Ben yıllarca hep olmazların hayalini kurdum zaten mantıklı bir hayalim hiç olmadı. Abartı vardı sürekli yaşam tarzımda nedense hep uçlarda yaşamak istedim, mesela hiç bir balıkçı kasabasında yaşamayı hayal etmedim. Güneye yerleşmeyi düşünmedim de değil fakat bir karavan alıp sürekli bir göçebe gibi yaşamak planları yaptım. Bakıyorum çevremdeki insanlara hepinin ufak defek ve her insanın makul karşılayabileceği istekleri var. Düşünebiliyor musunuz? Bir sevgili veya koca talebi olan bayanların nerdeyse tamamı sadakati tek şart olarak kabul ediyor, hani para karizma veya kültür, yok o kadarı zaten olacak ama sadakat çok önemli hanımlar için. Yanlız onları sevecek yanlız onları mutlu edecek vs. vs. Ben de onlara neden bir robot icad edilene kadar beklemiyorsunuz diyorum, acayip bir şeymiş gibi geliyor bana bu istekleri, hani benim 13-14 yaşlarında İngiltere kraliçesi olmak isteyişimden bile absürt. Neyse isteyenin bir yüzü kara vermeyen zenci.

Değer mi ? Sorusuna gelmek istiyorum, hayatı ve bedeninizi bir insana adayarak yaşamak evet buna değer mi? Bu sabah odama içeriden açık olan tv programının sesi geliyordu, kadın kocasından dert yanmakta aman Allah'ım dert yanmak ne kelime feryat ediyor, yok beni sevmesin yok beni yok saysın ama çocuklarıma babalık etsin diye bir fikir attı ortaya buna o kadar kendini inandırmış ki yayındakiler de bir şeyler söyleme gereği bile duymadan bayanı tastik eder tavırlar sundular ortaya. Bi dakka ya ne istiyorsun sen? Nasıl yani? diye sorsalar belki kadın tarafından kandırılmaktan kurtulacaklar, olur mu hiç ? nasıl bir kendini kandırmacadır bu? Yazık diyorum sadece çok yazık ve tekrar soruyorum hayatınızı bu derece heba etmeye değer mi? Kadın kendi hayatını belki de ileride büyük bir travma yaşayacağı girdabın içine çekiyor ve bir tek dur sende ne yapıyorsun diyen yok. Belki bir çoğunuz maddi imklanlardan ve bunun zorluğundan bahsedeceksiniz e vet haklısınız lakin Sakıp Sabancı servetinin kendisini yaşatmaya yetmediğini söylemişti ölmeden önce.

Değmez dostlarım inanın değmez, siz kendinize değer vermezseniz kimse size değer vermez. Ne olur artık sıfatlarda aramayın gerçeği, bir başkasının hayatını yorumlamak elbette çok daha kolay. Bilmemiz gereken hepimizin bir hikayesi olduğu, ne yapıp nereye gittiğimizi bilmeden geçirdiğimiz yıllarımız. Kafanız karışmasın ben çok daha derin manalar çıkardım lakin yazabildiklerim bu kadar. Hayata tek başımıza geldiğimiz ve yine tek başımıza gideceğimiz gerçeği, sevgili dostlar benim gibi 40 yaşına girecek olanlar daha net anlayacaklardır, geldik ve gitmeye az kaldı, l ütfen hayatınızı tekrar tekrar kontrol ediniz. Siz elmayı seviyorsunuz diye elma da sizi sevmek zorunda değil ya ne de güzel söylemiş Nazım usta. Biten bitmiştir, giden de gitmiş ne zorlamanın ne de yalvarmanın bir anlamı yok bence yola devam etmeli öyle ya da böyle.