Deniz

mavi dedim duydu mu deniz

su titredi gökyüzünü andı

öptükçe dudağında birikti tuz

kuşların gözleri  yağmurlandı

siz bilemezsiniz siz

buharlaştıkça kurur deniz

yeşil dedim duydu mu deniz

anlattı kırk defa mercan öyküyü

çığlığını sırladı  suya gömülen kız

karanlıktı gözlerine çeken büyü

siz bilemezsiniz siz

en zayıf yerinizden vurur deniz

kızıl dedim duydu mu deniz

üşengeç saatlerde akşamı giyindi

kaç dalga boyuydu uzaklığımız

güneş mor yamaçlarına  indi

siz bilemezsiniz siz

kalbimde durur deniz

gri dedim duydu mu deniz

kışa mı gömüldü vefasız yaz

el ver yüklenelim bir dalga sırtı

derinsin ey yâr dalga kırılmaz

siz bilemezsiniz siz

açıklarda kudurur deniz

ışık dedim duydu mu deniz

buldum dalga katmanlarında iz

boy verdi kafdağı’nda ayna

kendisiymiş hem fener hem deniz

siz bilemezsiniz siz

yeni bir can doğurur deniz

Mehmet Toygar Özdemir

"Kuş Mevsimi" adlı şiir kitabından.