derdimin dermenı

DERDİMİN DERMANI

El vurup derdimi, deşme boşuna.

Dokunma yarama, sen saramazsın.

Ahım güldürmez ki, açma boşuna.

Derdime dermanı, sen veremezsin.

Coşkun çaylar gibi, çağlayıp coşma.

Çocuklar misali, oynayıp koşma.

Hayat engelini, gel yalnız aşma.

Derdime dermanı, sen veremezsin.

Gözde fer kalmadı, dizlerde derman.

Felek peşimizde, vermiyor aman.

Dönüp te maziye, baktığım zaman.

Derdime dermanı, sen veremezsin.

Deli akan kanlar, artık duruldu.

Umutsuz sevdadan, kalbim yoruldu.

Kabuk tuttu yaram, yeni sarıldı.

Derdime dermanı, sen veremezsin.

Bir rüyaymış gençlik, ne de tez yitti.

Evren’e sığmayan, o sevdam bitti.

Hayaldeki aşklar, kayboldu gitti.

Derdime dermanı, sen veremezsin.

Çabuk geçti ömrüm, hayat yolunda.

Ne kaldı ki şimdi, senden elimde.

Faydasız feryadı, şu Birdal’ında.

Derdime dermanı, sen veremezsin.

                Birdal Can TÜFEKÇİ

                  4.5.2014