Dev Aynası

İnsan kendini görürken dev aynasında,
Yenilir düşer bir küçücük mikroba,
Hiç bir yere sığdıramazken kendini,
Sığar İki metrekarelik kuyuya,
Yıkılmaz dediği Kuleler yıkılır,
Bir zelzelede,
Batmaz dediği gemiler batar,
Bir Buz dağının gizeminde,
Suya hükmettiğini sanır,
Yiter gider,
Bir sel felaketinde,
Ne virüse dur diyebilir,
Ne depremi durdurabilir,
Ne suya gem vurabilir,
Ne güneşe geçer sözü,
Ama kibir ve kendini beğenmişliğinden,
Vazgeçmez yinede,
Bu felaketler bittiğinde,
Hiç utanmadan,
Sıkılmadan,
Her şeyin hakimiyim diye,
Yine kibirle gezer yeryüzünde...