Devlerin aşkı

Yine mi yanıldım. Sen değil miydin o, sen olmasını çok istememe rağmen. Yüreğimiz büyük bir hızla uzaklaşıyor birbirinden göremiyor musun, aramızdaki mesafe kilometrelere vurulduğunda son derece yakın oysaki. Öyle ki bir sigara içimlik bile değil.

Ne denli yoğun olursan ol, ne denli yorgun, gidermeye bir kahve içimine uğranabilir kolaylıkla, tabii ki isteniliyorsa. O nedenle ki hiçbir mazereti kabul etmiyorum, o nedenle ki hiç biri inandırıcı gelmiyor. Hele ki seni yoğun çalışmalarda boğulmuş düşleyip acırken içim, başka pencerelerde umutlar ürettiğini gördüğümden beri beni aklına getirmesiz.

Hiç düşlememiştim bu günlere gelineceğini, hiç düşünememiştim gün be gün uzaklaşacağımızı her gelen günün daha bir yakın kılacağı sanısıyla mutluluktan uçarken havalara.

Ne oldu bize böyle? Neler oluyor, bu gidiş nereye? Adı ne bunun şimdi, bu değişim niye?

Biz seninle dolu dolu, çılgınca ama saygın, tertemiz, birbirimize zarar vermesiz, başımızı eğdirmeksizin, duyulsa dahi şapka çıkartılacak erişilmez güzellik ve doyumda bir aşkı yaşamak üzere yola çıkmış, kirletmemeye söz vermiştik.

Şukûfe Nihal’le Faruk Nafiz hesap soracaktı tarihten çıkıp da bize, ardından şapka çıkaracaktı onlar bile bizden de öte sizin sevdanız diye!

Adını da sen koymuştun üstelik.

Devlerin aşkı büyük olur diye!..