- Kategori
- Şiir
Dil Bedeni, Kelleden Eder
Sıra sıra gemiler demirler limana
Yenik düşer küçük esnaf zamana
Yutarak büyüyenler gelirse imana
Şehirler doldurur dev bir hangara
Şehirler oyarlar karış karış altından
Üstte insan, altında köstebek yaşar
Nokta, nokta izlenir yaşayan insan
Her insanı izler bir elektronik çoban
Azalması beklenir, suçun, kusurun
Devir teknoloji devri, sıfır tolerans
Ayar tutmaz, titreşir hep bir balans
Avcı yakalamasın, ava kalan avans
Diller söyler kusuru, beklenir azalır
Azalmak şöyle dursun, azar boşalır
Diller her şeyleri söylemek isterler
Dil bedeni bedenden kelleden eder.