Dindar bir nesil

Yazık oluyor bu ülkenin bir arada yaşama arzularına. Dindar bir nesil yetiştireceğiz derken, güzel bir söz söylediğini sanıyor sayın politikacılar. Kendi kalıplarında insan yetiştirme hevesinden vazgeçmiyorlar, dönüp ateist mi yetiştirelim diye soruyorlar. Birbirini tamamlamayan iki önerme. Bir kez dindarlığın karşıtı ateistlik değil, ayrıca bizim ülkede hiçbir siyasetçi böyle bir önermeyi yapmaz.

Dindarlık, neye göre dindarlık? Sünni dindarlığı mı, alevi dindarlığı mı, şii dindarlığı mı? Yoksa çoğunluğun anladığı dindarlık mı? Çok tehlikeli sözler ediliyor ama bu sözler çok yerde tekdirle karşılanıyordur, sosyal olayların yirmi yılda sonuçlarını yaşayacağımız için şimdi bazılarına güzel görünen şeylerin ileride başımıza neler getireceğini düşünmezsek hata ederiz.

Fikri hür, vicdanı hür, dürüst, insan hakkı yemeyen nesiller yetiştirme sözü yerine dindar bir nesilden söz etmek bireylerin öne çıktığı bir yüzyılda zamanın gerisinde kalmak demektir. İnançlara saygılı bir nesil yetiştirmeyi arzulamak yerine belli bir inançta davranan nesiller yetiştirmeyi istemek toplumu birleştirmez, ayrıştırır.

Böyle bir söz karşısında şu sorular sorulur haklı olarak.

Başkalarının dindarlığı hakkında karar vermek yetkisi kimindir?

Bundan önceki insanlar dinlerine bağlı değil miydi?

Ve daha birçok sorular.

Ben bu söylemlerin yanlış olduğunu düşünüyorum, bu düşünce  inanca devletin karışmaya devam etmesi demektir. Yıllarca bunun yanlış olduğu ifade edilmedi mi?

Her zaman söylüyorum, yine söyleyeceğim, toplumu kendileri gibi olmaya zorlayan yönetimlerden uzun yıllar kurtulamayacağız.