Diploma

Bir arkadaşım anlatıyordu. Konuşması aynen şöyle. "Ortaokul mezunuyum. Eğitimde kendimi geliştirmiş biriyim. Kendimi bir Prof. Dr. gibi eğitmişliğim var. Bu durumda sıfat olarak hala yerimde mi sayıyorum. Şöyle düşünüyorum. Ortaokul ve liseler Milli Eğitim bakanlığına bağlı. Üniversiteler değil tabi, onlar özerk, Milli Eğitim Bakanlığına bağlı değiller. Şöyle bir durum var. Üniversiteli kendini yalnız hissediyor. Çünkü bir topluluktan çıktılar kendince topluluk olan üniversiteli oldular. Biz Milli Eğitim Bakanlığı'cılar daha kalabalığız. Diploma denen şey bir sıfat değişikliği yapıyorsa yapsın. Ama bir yazar olarak daha kalabalık topluluğa aidiyet duygusu ile yaşamak ve yazmak daha rahat. İlkokul mezunu daha çok, hiç istemezdim. Ortaokul ikinci, lise mezunu üçüncü sırada. Kendini çok iyi eğitene diploma versinler demiyorum. Gelişim çağında okumamışa bende karşıyım. Ama üniversiteli birinin bir liseliyi küçümsemesi içinde, nazik düzeyde haklılık barındırıyor. Ülkemizde topluluklar elbet olacak birbirinden ayrı veya birbirine bitişik. Sorun kendini toplulukta rahat hissederken birileri tarafından rahatın kaçması. Geçende biri bana "Liseyi okusaydın ne güzel olacaktı." dedi. Bu cümleyi duyunca öyle gururlandım ki iki gün keyfini çıkardım. Demek eğitim değerlidir ama nasıl olursa değerlidir. Bir şey üretebiliyorsan bu ülkeye faydalı isen değerlidir."

Tuna M. Yaşar