- Kategori
- Şiir
Direnç

Egomun kısık gözleriyle bakıyordum
Düşüncesizliğin boşluğunda yayılıyordu ruhum
Ümitlerin yitirilişine tanık oldum
Kalbim kırık, umudum kırık, aklım kırıktı.
İyi olmak kolaycılığına topladım cesaretimi
Kendi değerlerimle yargıladım.
Doğruluğun belirsizliğini bilmeden
Hayatın temel kurallarını çiğnedim.
Çıkarcılığın her türünü kendime kötü ilan ettim,
Yaşamak için verilecek en kötü karardı bu
Zayıf ruhum çabuk yoruldu.
Direnemedim.