- Kategori
- Şiir
Diyojen'e
Kemal Abi de gitti, nam-ı diğer “diyojen”
Her ölüm verir acı, her gidiş bence erken.
*
Bir bakarsın bugün var, yarın verilir sâlâ
Ben hiç ölmeyeceğim, diyen var mıdır hâlâ?
*
Arada bir takılır şaka ederdik güya.
Kim derdi ki yatacak sonu gelmez uykuya!
*
Sonumuz bu, herkesin kaderi kara toprak!
Kimi yemyeşil gider, kimi sararan yaprak!
*
Dünya; evet, yalandır ama bilinen gerçek.
Faydalı işler yapmak; ta ki ölünceye dek!
*
Ardımızdan insanlar hayırla anar bizi.
Allah bunu soracak, kim sorar dinimizi?
*
Allahtan tek isteğim, çile çekmeden ölüm!
Ne kendime isterim, ne başkasına zulüm!
*