Diyorlar ki

Üzülüyorsun; takma, diyorlar.

Kızıyorsun; değmez, diyorlar.

Bağırıyorsun; sakin ol diyorlar.

Boş veriyorsun; gamsız, diyorlar.

Susuyorsun; iki çift laf et, diyorlar.

Konuşuyorsun; muhatap olma, diyorlar.

Çekip gidiyorsun; mücadele et, diyorlar.

Alttan alıyorsun; tepene çıkardın, diyorlar.

Normal davranıyorsun; bu kadar uslu olma, diyorlar.

Dikine gidiyorsun; yaşına başına yakışmaz diyorlar.

Ölünce muhtemelen; “ ölüm sana yakışmadı. “ derler. Ee normal. Dirimizi beğenmediler ki, ölümüzü beğensinler!

Çok beğendim bu nükteyi. Hele bu sıralar söz konusu olan gündemime cuk diye oturdu.

Belki oğlumun gidişiyle de ilintili olabilir; bu sıralar partner konusunda bir gündem zenginliği yaşıyorum. Fakat benim olmazsa olmaz dediğim bir talebim var; partnerimin alkol ve sigara kullanmaması. Çünkü yalnızca bugün için, ben ikisini de hayatımdan çıkardım ve risk alıp o maddelere yakın olmak istemiyorum. Bunu söylediğim an, içinden çıkılmaz bir tartışma başlıyor tabii. Orası apayrı bir konu.

Bu nükteyle eşleştirdiğim kısmı ise; yıllarca “ erkek gibi kokuyorsun “ erkek gibi davranıyorsun “ diyen en yakınlarımın bile karşı cephede yer alması. Yani ben ne yapsam “ dirimi “ kimselere beğendiremedim, açıkçası gün geçtikçe de “ beğendirebileceğime dair “ umudumu yitiriyorum. Sağlık olsun!