Doing an Erdoğan veya Erdoğanlaşmak

Davos’un en iyi sloganı seçildi; "Doing an Erdoğan" veya "Erdoğanlaşmak”.

Samimiyeti tartışılır olsa bile Başbakan’ın Davos’taki öfkeli çıkışı Davos ahalisini bir hayli şaşırttı. Davos’taki çıkışımızdan sonra, Başbakanımız için tüm dünya “Öfkeli Türk” tanımını kullandı.

Davos’tan sonra dünya medyasının manşetlerine “Öfkeli Türk” olarak geçen Başbakanımızın bu tutumuna bizler aşinayız, alışkınız. Kabadayı tavrı vardır ve hatta çoğu zaman güleriz bu Kasımpaşalı hallerine. Espri konusu yaparız.

Dayılanana, öfke ile güç gösterisi yapana gizli gizli bir hayranlık da duymaz değiliz hani…gücü severiz biz.

Diplomaside ise nadir görülen bir tavırdır “öfke”. Açıkça ifade etmek gerekirse “diplomasi” denilen şey, her ne kadar anlamı “politik davranmak” olsa da, biraz iki yüzlülük, biraz yalakalık, biraz fesatlık, biraz da sağ gösterip sol vurmak değil midir?

Davos ahalisi Başbakan Erdoğan'ın gösterdiği öfkeli tarza alışkın değildir. Onlar sinsi sinsi diplomasi yapmayı severler. Yüze güler arkadan yapıştırırlar tekmeyi.

Her yıl olduğu gibi bu yıl da İngiliz The Economist Dergisi’nin Davos’un ardından yaptığı “en” ler değerlendirmesinde, yılın “En iyi sloganı” olarak Erdoğan’la ilgili bir söz seçilmiş.

“Doing an Erdoğan”…“Erdoğanlaşmak”.

"İngiliz Economist dergisi, Dünya Ekonomik Forumu’ndan hatırda kalan anekdotlar arasında Başbakan Tayyip Erdoğan’ın Gazze panelini terk etmesini de saydı ve Davos’ta artık öfke nöbeti geçirmenin “Erdoğanlaşmak” (Doing an Erdogan) olarak ifade edildiğini yazdı". (milliyet.com.tr)

Erdoğanlaşmak…Başbakan Tayyip Erdoğan’ın göstermelik politik başarısının sırlarından birisi de burada yatıyor sanırım.

Başbakan Erdoğan, sık sık "Erdoğanlaşıyor". Bazen ince ruhlu halkımıza, durup dururken şiir okuyor, şarkılar söylüyor, ne kadar bizden biri olduğu imajını gayet güzel yerleştiriyor. Kimi zamanda meydanlarda yaptığı konuşmalarda veya medyaya verdiği demeçlerinde kantarın topuzunu kaçırıp öfke nöbetlerine tutuluyor, boş kabadayılık yapıyor.

Bizler, Erdoğan’ın bu tarzını kanıksadık ama dünya çok fazla tanık olmadı. Bundandır ki; Davos’ta birbirlerine “Erdoğanlaşıyor” diye esprili yaklaşımlarda bulunmuşlar ve ilginç geldiği için de bu espriyi yılın “En İyi Sloganı” seçmişler…Dünya da alışıyor artık öfkeli tavırlarımıza, kabadayı tarzımıza.

Davos ahalisine, öfkeli ve boş kabadayılıktan başka gösterecek yeteneklerimiz olsa bile gösteremiyoruz veya görmek istemiyorlar .

Ancak "lider" olmak da kolay değil. Öyle her önüne gelen iç veya ve dış politikada “öfkesiz” çözüm bulmaya muktedir olamıyor maalesef.

Siyaset adamlığı "ketum" olmayı gerektiriyor. "Kasımpaşa'lı" olmakla "politikacı" olmak farklı şeyler.

Erdoğanlaşmak; hem iç hem de dış politikada zaman zaman "kontrolu kaybetmek" demektir.

Liderler; "siyasi kontrolü" elden bırakmadıkları müddetçe "iktidar kalabilme ve devleti gerektiği gibi yönetebilme" gücüne haizdirler.

Paytak paytak şaşkın ördek yürüyüşü ile kah öfkelenerek kah şiirler okuyarak siyaset yapılamayacağını, eskilerden tecrübe edinmiş olması gerekirdi.

“Erdoğanlaşmak” her zaman tutmuyor...Siyaset tecrübe ve olgunluk gerektiriyor. Dalga geçmek isteyenlerin eline koz vermeyeceksin.

O yüzden her önüne gelene "Lider" denilmiyor ya!