Dokunmayın insanlar çocuk kalsın...

Kendince mutlu olmaya çalışan insanları hançerlemek, kanatmak, harcamaya çalışmak neden?

Neden sürekli birilerinin canını acıtmak istiyorsunuz?

“ Sen aslında busun, gülünce çok çirkin oluyorsun” deyip, insanları aynalarla yüzleştirmeye çalışmanızın sebebi; aslında sizin gülünce ortaya çıkan gamzelerinizin olmayışı olabilir mi?

Neden herkesin “Sizin” gibi olmasını istiyorsunuz?

Neden onları oldukları gibi kabullenemeyip, tornalarda egonuza benzetmeye çalışıyorsunuz?

İnsanların gövdelerine çakıyla isminizi yazma hakkını size kim verdi?

Neden böyle bir misyon yüklendiniz?

Siz; kime göre, neye göre güvenilirsiniz?

Siz hangi bağın üzümü?

Hangi tarlanın toprağısınız.

Sahi siz mantarlı şişede, ambalajı süslü kaliteli şarap mısınız?

Öyleyse; mantarınız ıslak kalsın diye mi sürekli yatarsınız?

Sizin ne kadar çok kompartımanınız var?

Siz ne uzun, ne güçlü bir katarsınız..

Kendi hayatınıza da biraz renk katar mısınız?

Kıratınız, Ayarınız ne kadar yüksek!

Kalibreniz ne kadar geniş!

Ne kadar uzun?

Ne kadar etkili menziliniz?

Lütfen söyleyin:

Dipçiğinizde kaç tane çentiğiniz var?

Elimizdeki horoz şekerlerine göz koymanızın sebebi;
Arsızlık mı?

Ağlarken yüzümüzün halini görme isteğiniz mi?

Unutmadan sorayım

“Cebimdeki leblebi tozunu neden sizlerden saklamak zorundayım?”

Sizi görünce, sapanımla komşunun camını kırdığım gün aklıma geliyor.

Korkuyorum kömürlüğe saklanıyorum..

Birileri “elma” diyene kadar buradayım, çıkmıyorum.

Foto:http://www.byturk.us