- Kategori
- Şiir
Dokunsan intihar olurum

güpe gündüz,
her yer aydınlık...
üzerime yığılmış;
onca bombardıman,
onca kurşun,
kalmışım bir başıma karanlık....
hücrelerime ilişiyor,
zihniyetsizlerin celladlığı,
parça parça düşlerim çalınıyor,
yaralanıyorum,
sol yanım;kin nefret öfke ile dolu...
dokunsan intihar olurum,
yıkarım uçurumları,
(medyanın yalancılığına göz yumanlara)
(katledilen masum insanların çığlığına sağır olanlara)
(yapılan onca katliama sessiz ve seyirci kalanlara)
...
...
...
yeter artık bu kavgaya,bu savaşa son diyelim...
avazımız çıktığınca çığlıklarımızı haykıralım.
bir insanın ölümüne sebebiyet veren kim olursa olsun engel olalım.