Dolmabahçe

Eski arkadaşları görmek, eski günleri yâd etmek üzere bugün Taksim’de arkadaşım İlhan’ın bürosuna uğradım. Truzim işiyle uğraşıyor. Şu sıralar işlerinin iyi olduğunu söylüyor… Hayırlı işler diyip dışarıya çıkıyorum… Hava güneşli ve güzeldi. Hilton önünden yürüyüp, Beşiktaş’a doğru yürümeye başlıyorum…

Dolmabahçe Stadı, kale arkası cadde tarafı açık tribün önüne geldiğimde… Aklıma seneler öncesinin Dolmabahçe stadı ve seyircilik günlerimi düşünüyorum, Eski günlerimizi…

Derbi maçlara girmek için geceden girerdik bilet kuyruklarına, beklerdik gişeler açılana kadar. O zamanlar karaborsa bilet satma işleri yok. Paşalar gibi kuyrukta bekleyip, biletini alıp maça öyle girerdik. Saatlerce beklerdik içeride maçın başlama saatini…

Takımlar sahaya çıktımı, başlardı coşkulu tezahürat, bağırırdık seslerimiz kısılana kadar…

Ne küfür bilirdik ne de kötü söz… Her şey saf ve temizdi, tıpkı takımlarımızda ki futbolcular gibi… Hepsi bizim, yerli Türk çocuklarıydı, oynadıkları takımlarının renkleri için ter dökerlerdi o zaman… Milyon dolarlar yoktu, transferlerde lira ve takım ruhu vardı o eski futbolcularda…

Taksim tarafı, cadde kenarı tribünden, yarım saat seyrettim, Dolmabahçe’ nin yeşil zeminini…

Sevgiyle kalın.