Don Kişot

Sekiz onbeş vapuruydu bu sesi duyulan.

Yeni gelin edasıyla yavaşça,

Yanaşırken iskeleye,

İnsanlar koşardı bir günlük hasretiyle

Ve babam, her zaman iki simit alırdı

Biri bana biri martılar yesin diye.

Dudağımdaki sigaram gibiydi sekiz onbeş vapuru

Bazen yalnızlığı paylaşırdım

Bazen hüznü, bazen yağmuru

Mahallede beni döven

Kahvecinin oğlu Mıstık’a gününü gösteren

Ağabeyim gibiydi sekiz onbeş vapuru

Dolmabahçeyi seyrederken güvertede

Küpeşteye asılmış lastikler kılıç belimde

Ben yalnızlığa karşı Don Kişot

Martılar sanço pançom

Bu vapur başka vapurdu

Sekiz onbeş vapuruydu bu sesi duyulan.