Don tutsa düş mabetimiz

kayıyorken yıldızlar
canhıraş seslerde
kan ter içinde ellerimiz

değiversek az diyorum
don tutsa düş mabetimiz
ardımızdan
yitmiş değerlerden
kim bilir kalır mı?
bir aşk'a dair umut

gözlerimizin içindeydi ufuk
yokluk bakışlara esirdi
yüreklerimiz
şimdi yangınlardayken

tanrıdan tek umudum
don tutsa düş mabetlerimiz...