- Kategori
- Şiir
Siz gemi olur musunuz?
Siz yardım bulur musunuz? Siz gemi olur musunuz?”
Gemi masalları dinledim ben
Küçücük bir çocukken
Annem anlatırdı “pupa yelken”
Uçardım hayallerin denizinde…
“Siz masal dinler misiniz?
Siz çocuk tanır mısınız?
Siz hayal kurar mısınız?
Siz yelken biçer misiniz?
Siz deniz duyar mısınız?”
.......
Gemi destanını okudum hep
Deli kanlar akarken içinden
“Nusret Mayın” derdi dedem
"Ana Vatan"dan deniziyle şehit düşen…
“Siz destan yazar mısınız?
Siz vatan çizer misiniz?
Siz hâlâ yaşar mısınız?
Siz Ata tanır mısınız?
Siz Ana bilir misiniz?
Siz cennet görür müsünüz?
Siz delikanlıca ölür müsünüz?"
..................
“Gemi” gerçeğini gördü tüm âlem
Rotası Filistin’e Türkiye’den
Yüreğin emeli insanî yardım
“Mavi Marmara”da Gazze yaşadım…
“Siz gerçek görür müsünüz?
Sİz umut verir misiniz?
Siz insan tanır mısınız?
Siz göze bakar mısınız?
Siz yürek taşır mısınız?
Siz yardım bulur musunuz?
Siz gemi olur musunuz?”
............
Gemim benim hayalimdi
Onu yürek destan yaptı
Gemi şimdi “Mahsun Şehir”
Merhametli gözyaşları
İnsanlıkta anıtlaştı.
İnsan olana ne gam?
"Taş olanlar kussa zehir"…
“Siz insanı bilir misiniz?
Gemime sığabilir misiniz?
Hani nerde o cüsseniz?!
İçimizde o şehrimiz:
Gazze bizdir biz Gazze’yiz.
Ne o? Neden yok sesiniz?
Yoksa yüreksiz misiniz?”
...............................
Yegah Elif Mirzâde