Dönüp arkasın gidenler...

Giden sevgiliye yakılmış bir türküyü dinliyorum şu anda…

Neden insan sevdiğini yüz üstü bırakır diye geçiriyorum içimden… Her şeyin sebebi vardır mutlaka ama açıklamasız gidişin sebebi nedir bilemiyorum… Her seferinde havada kalıyor sorularım…

Geride kalanlar neden bitti sorularını cevaplamakta güçlük çeksin diye mi? gidenin kafası karışık olduğu için mi? yoksa başkası varda hayatında açıklayamadığı için mi? Başlamak kadar doğal bitirmek de ama muhakkak bir sebebi, bir açıklamasının olması gerek…

Dürüst olmak gerekir sevmiyorsan ‘sevmiyorum’, başkası varsa ‘yenisi geldi sen eskidin’ diyebilmeli… Susup da arkasını canı istediğinde senin hayatından gidemez, gitmemeli de zaten. Bilmez giden arkasından ağlayan var mı, yok mu, üzdüm mü, kırdım mı? Bilmez yaptıklarını gider öylece. Gücün yoksa bakarsın arkasından vazgeçersin her şeyden…

Yazın geldiğini bile fark etmezsin… Üzerinden atmak istersin üzüntünü… Baktığında her yerde onun yüzünü görürüsün… Düşüncelere dalarsın neden? Sorusunu sorarsın… Akıp giden zamanı bile fark etmezsiniz. Bütün bunları sana yaşattıktan sonra giden mutlu olur mu? Vicdanı peşini bırakır mı? Yaşadığınız günler aklından gelir mi? Ya da yıllar sonra karşılaştığınız da kalbi sızlar mı? Bilmem ama gidişinin, bitişinizin nedenini söylemeli… Anlatmalı, açıklamalı…

Bitireceksen bile insanca bitirmeli…