Dönüş yolu

Gökyüzüne çeviriyorum yüzümü, yıldızlar parlamıyor. Gözlerim daha fazlasını arıyor. Bir belirti bile yok, aşka dair. Daha fazlasını hayal etmiş olduğumu anımsıyorum. Canımı yaktığında tam atmak üzereyken bir gün muhakkak lazım olur diye saklamıştım, aşk'a dair ne varsa.

Geri dönüşün bir yolu olmalı, aşk'a. Uzun zamandır yalnızlık hakim , hayatıma. Geçmişe kısıldım. Yıldızlar parlamıyor, hiçbir işaret yok. Bir yerlerde birşeyler olmalı benim için, ruhum için. Bir işaret bulmalıyım aşk'a dair. Aklımın köşelerine kısılan geçmişimden kurtulmalıyım. Yeni bir yol bulmak için. İlerleyemiyorum sanki. Uygun sözleri yerleştiremiyorum yaşamın melodisine. Aynı hikaye, aynı geçmiş. Yıllardır kendime bunları anlatıyorum. Tüm hayallerim ve umutlarımı ''bir gün'' diye sakladığım yerlerden çıkarmalıyım.

Bütün yollar aşktan geçiyor, görüyor musun?
Bir aşk çizgisi var her şeyden öte
O çizgiden başka bütün çizgiler
Aşkı tüketmede
Kimi dik çizgilerin kimi paralel
Eğri büğrüsü, düzgünü, kalını, incesi
Ve bir gün sarıyor bütün çizgileri
Ölüm çizgisi
Bense hep seni çiziyorum kağıtlara, duvarlara
Yeşillerle, morlarla, mavilerle
Resmini yapıp adını yazıyorum
Renk renk çizgilerle
Tut ki iki noktayız birbirinden uzak
Bir çizgiyle aramızı birleştiriyorum
Sonra bir ev yaparak çizgilerden
İçine seni yerleştiriyorum
Başlıyoruz geometrik yaşamlara
Nokta nokta, şekil şekil
Ve bir tek çizgi oluyoruz seninle, mutlu
Öbür çizgiler umurumuzda değil
Her düşünce aşka teğet geçiyor
Tanığı çizgiler var olduğumuzun
Bir aşk çizgisi var her şeyden önce
Bütün yollar aşktan geçiyor, görüyor musun?
ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN