- Kategori
- Güncel
Dört bir yanımız Ölüm

Çocuğuz hepimiz, henüz büyümedik.
BİZ NEREDEN BİLECEĞİZ
Ölüm kol geziyor dört bir yanımızda,
Suskunuz…
İçimizde pimi çekilmiş bir bomba gibi şimdi yüreklerimiz
Ha patladı ha patlayacak
Kendi kanımızda boğulacağız…
Anneler acı içinde,
Umutsuzluk sarmış bedenlerini, başları önlerine eğik
Görmezden geliyoruz,
İçimizi saran, barut kokusu
Korkularımızla yüzleşiyoruz…
Siz onların ne acılar çektiğini nereden bileceksiniz…
Uçurtmaları vurdular, öldü, yok artı İnci ablalar
Asıldı kalplerinden ülkemdeki delikanlılar
Kırılan boyunları değil, umutlarıydı
Ardında bıraktıkları yalan değil doğrularıydı…
Nereye koşuyoruz,
Bilenimiz var mı?
Çocuğunu uyutup, gece sol memesinde
Sabah sahilden
Cansız bedenini toplayanınız var mı?
Biz onların ne acılar çektiğini nereden bileceğiz…
13.01.2016 / ALAZ-SEMRA KOCABAŞ / (Yıllar sonrasının ilk şiiridir bedenimden dilime, dilimden satırlarıma değen…)