Dost Bildiklerim

Boş ver be yaşı başı
Gönlün ne kadar şık
Sen ondan haber ver
Şöyle atıp kara renkleri
Sarı kırmızı bir kaşkol
Atabiliyor musun boynuna
Sen ondan haber ver
Karartma yüreğini
Aç kapılarını sevene
Gelene geçene yol verme
Girsin diye yüreğine
Boşa karatma yüreğini
Bir çift söz uğruna
Bilirim yine yaşayacak
Bir dost bulursun
Aklını kaybetme sen
Bırak aksın hayat
Yar geç yık geç
Kimse inan massa inanmasın
Sen inan yüreğine
Hem yüreğine geçmezse sözün
Kime geçer sözün
Bak büyüdün sen
Ellerin ayakların kocaman
Aklında maşallah yerinde
Ne diye tutarsın yüreğinde
Senin yanında olmayanı dost diye
Akıllı ol yüreğin gelir peşinden
Boş ver yaşı başı
İnsanlık var mı, dostluk var mı?
Sen ondan haber ver
Takılmışın yüzündeki gözündeki çizgilere
O çizgilerin yüreğine neler kazıdığını düşün
Atmak mı istiyorsun kendini sessiz bir yere
At kendini soğuk bir kış günü dağlara
Parayla pulla işin olmasın
Bir balıkçı kasabasında
Yiyeceğin kadar balık tut gitsin
Savrul gitsin boş ver yaşı başı
Kim anlar seni kendi yüreğinden başka
Aklını alda öyle git
İster bir kasabaya
İstersen bir taş eve
İster kıra bayıra
Eyvallah de gitsin kimse olmasın
Dert etme sevdiklerini
Onlarda seninle gelir
Bırakmadıkça yüreğinden
Dostlarında gelir
Gerçekten istediğin oysa
Seveceksen ve öleceksen
Yaşa be yaşa da öyle git hayatı
Gireceksen toprağa
Yaş 65 e gelse bile hayat daha bitmemiş
Sen mi biteceksin
Çekeceksin eyvallahını
Yaşadım ulan insan gibi
Ey dost bildiklerim diyeceksin…

Yorgun Kalemim