Dostluk adına...

Fenerbahçe kulübünün günah keçisi seçildikten sonra başına gelenleri bilmeyeniniz yok. Başkan Aziz Yıldırım yargılandı, hakkında kararlar alındı, doğru veya yanlış, dava devam ettiği içinde daha fazla bir bilgi paylaşmayacağım. Umarım sonuç hem Fenerbahçe Kulübü için hem Aziz Başkan için hayırlısı ne ise o olur…

Bizim oynadığımıza zamanlarda da daha öncelerinde de şu anda bile Futbolun hatta tüm sporların dostluk kardeşlik centilmenlik saygı olduğunu duyarız öyle biliriz. Ancak son yıllarda olan olaylara ve son günlerde Galatasaray’ın Şampiyon Kulüplerindeki sonuçları Fenerbahçe’nin UEFA kupasında aldığı sonuçlar sonrasına bakarsak hiç de böyle olmadığını görebiliriz.

Fenerbahçe kulübünün “şike” suçlamalarında karşı karşıya kaldığı olaylar suçlamalar ve tavırlar bunu tescil ettirdi. Düşenin dostunun olmadığını bir kere daha gösterdi. Trabzonspor Başkanının davranışları ve söylemleri gerçekten son derece üzücüydü…

Bu ülkede asırlardır hiç görülmeyen Irkçılık suçlamaları ile bile karşı karşıya bırakıldı. Azıcık izan akıl sahibi insanlar bu ülkede ABD de yaşanan Irkçılık olayları ile en ufak bir benzerliğin olmadığını görebilirdi ama ne yazık ki çok büyük bir sporcumuz suçlandı ve ülkeyi terk etmek zorunda kaldı. Neyse ki akıl galip geldi de geri yuvasına döndü…

Irkçılık yok ama bu ülkede dinsel farklılıkları etnik kimlikleri farklı siyasi görüşleri ile ötekileştirilen dışlanan insanlar olduğunu biliyoruz ama bunu bile kabul etmemek işimize geliyor.

Siyasi liderler bile hunun açtığı yaranın farkında ya da umurunda değiller…

Belki unutanlarımız vardır diye yazıyorum başka amacım yok, Bursaspor ile Diyarbakırspor arasında oynanan maçları hatırlıyor musunuz o sırada da gazeteci yazar Hrant Dink öldürülmüştü. Atılan sloganları gün gibi hatırlıyor ve emin olun “insanlığımdan” utanıyorum…

Birkaç gün önce Fenerbahçe Bate maçı vardır seyircisiz oynandı, anlaşılır gibi değil bir kulübe ceza vermek için o şehrin tüm sporseverlerine nasıl ceza verir maçı seyircisiz oynatırsınız bunu anlayamıyorum. Seyircilerden biri ya da birkaçı hata yaptı suç mu işledi dört bir yanınız kamera dolu suçu işleyeni bulun mahkemeler cezasını kessin hukuka adalete güvenin ne kaybedersiniz…

Bütün bunları düşünürken seyircisiz oynan bir maçta sahanın içine atılan havai bir fişek yüzünden oyun durmak zorunda kaldı, dünyada bir örneği daha yok. Bu nasıl futbol anlayışı nasıl bir seyirci taraftar psikolojisidir anlamak mümkün değil…

Teknik adamlara mikrofon uzatıyorsunuz zaten hiç yok diyen yok, aklına geleni dilinin ucundakini söyleyiveriyor, seyirci tahrik olur yanlış anlaşılır rakibe saygısızlık edilir mi düşünen bile yok. Hani futbol dostluk kardeşlikti, ne oldu bu duygular öldü mü?

Bizim zamanımızda futbol sahalarına seyircilerin girebilmesi için “Sirk cambazı” olmanız gerekiyordu ama şimdi statlar yolgeçen hanı koruma telleri yok. Seyirci biraz tahrik olsa takımına teknik adama sporcuya kızıverse hop atlıyor sahaya, saha görevlileri arkada o önde kedi gibi koşuyor, TV çekiyor tüm dünya görüyor. Adamın elinde ne var vuracak öldürecek mi belli değil Allah’a emanet her şey…

Kulübün Başkanı beyanatlar veriyor, seyirciyi aklamaya çalışıyor haklı sebepler üretiyor, rakip takım başkanı ülkeyi kulübü oyuncuları yerden yere vurabiliyor, bir teknik adam olup bitenlere bakı “Fenerbahçe bizim rakibimiz düşmanımız değil” diye açıklamak zorunda kalıyor…

Ne ilginç bir ülkeyiz ki yurt dışından transfer edilen bir sporcu davullarla zurnalarla konvoylar eşliğinde karşılanıyor, askerden dönen çocuklarımızı kardeşlerimizi bile böyle karşılamıyoruz, gelenler bile şaşırıyor…

Bu güzelim ülkede her şey basmakalıplar içinde, kitabın sayfalarında kalmış yıllardır onlarca yüzlerce olay oldu en ufacık değişen bir şey yok futbol dostluk kardeşlik demektir söylemimiz gibi…

Bu söylemleri sıkça telaffuz edenler bu işten ekmek yiyenler kulüp yönetenler hatta tüm devlet adamlarımız önce futbol gibi temaşa zevkinin had safhalara olduğu sahalarda ailece huzur içinde güven içinde zevkle maç seyretme kültürünü benimsemeli ve buna sahip çıkmalıdır. Yahu aynı kentin iki takımı maç yapıyor rakip takımın taraftarı o maça gidemiyor, gitse bile bir avuç taraftar, bu nasıl iştir nasıl dostluk kardeşlik anlayışıdır, inanın ben anlayamıyorum…

Bu işin yani yıllar önce Futbolun içinde olan biri olarak biz ülke olarak futbolun anlamlı söylemi “dostluk kardeşlik” söylemlerini bu ülkeye yediden yetmişe herkese ezberletmez benimsetmez isek yeni yeni yeşermekte olan umutlarımız sönecek, yerini kine nefrete ve şiddete bırakacağız.

Bu da futbolun kalitesini oyunun düzenini bozacak futbolun sporun özüne büyük zarar vermeye başlayacaktır. Ve sonuçta Milli Takımlar bir dönemde yaşandığı gibi alay konusu olacaktır…

Futbol bir oyundur bu oyunun içerisinde yer alanlar ise oyuncudur ve bu oyunu icra edişleri ise artık tüm dünyada olduğu gibi bizim ülkemizde de bir meslektir. Futbolculuk mesleğini yapanlar sahaya çıkarlar görevlerini tam olarak yapar ya da yapamazlar, kriterleri başarıdır.

Taraftarlık ise buraya gelen yani oyunu izlemek için para veren yine aynı kriterleri dikkate alarak oyundan zevk alan ya da almayan kişilerdir.

Görüleceği gibi her iki tanımda da kin nefret duyma şiddet gösterme hakkını veren bir tek olgu yoktur, para veriyoruz diyemezsiniz çünkü sporcuları almaya ne paranız yeter ne gücünüz. Kamyon dolusu para alıyorlar…

Onun için önümüzde çok zorlu maçlar var, hangi takım taraftarı olursanız olun “dostluk kardeşlik” adına elinizden gelen ne varsa yapın şu ülkede çağdaş ülkelerde olduğu gibi ailece çoluk çocuğumuzla güvenle zevkle huzurla maç seyretmeyi sağlayın…

İnanın artık hepimiz hem kulüpler olarak hem taraftarlar olarak bunları hak ettik, bu güzelliği elimizin tersiyle itmeyelim ne olur?

Seyircisiz maç yavan ekmeğe benziyor beyler bayanlar haksız mıyım?

İyi pazarlar…

Erdoğan ÖZGENÇ