Dosttan öte

2 yıl boyunca aynı yurtta aynı odada aynı kampüste olan arkadaşım. Hayatımın bütün günü onunla birlikte geçti. Dosttan da öte, kardeşim. Arkadaş değil, dost değil herşeyimdi. Hala da öyle.. Bir gün öyle bir an oldu ki ikiye bölündüm. Hoşlandığım biri vardı aynı yurttaydık. En yakın dostum kardeşimde biliyordu bu durumumu. Ama öyle bir an geldi ki, ne yapacağımı şaşırdım. Hoşlandığım x kişiyle aramız çok iyiydi. Onunla zaman geçirmeyi çok seviyordum. Bir gün x kişi benimle özel konuşmak istedi ve konuştuk. Hoşlandığı birisi olduğunu ve bu kızı tanıdığımı söyledi. Bilin bakalım kim ? Ben değildim. En yakın kardeşimden de öte kız arkadaşımdan hoşlanıyordu. Sesimi çıkaramadım. Arkadaşıma söyledim ve arkadaşımda buna çok sevindi. Benim hoşlandığımı bile bile... Git dedim git ve konuş ! O da benden izin istedi ve bende evet dedim. İçim burkulmuştu. Parçalanmıştım. Ama elimden birşey gelmiyordu. Dostumdu, arkadaşımdı, bacımdı, kanımdan birisi gibiydi, ama bir erkek yüzünden bitmesini istemedim. 2 ay konuşmaya devam ettiler. Ardından ağlayarak yanıma geldi ve dizlerime kapanarak özürdilerim dedi. Sarıldı ama benim içimdeki kırık parçaları birleştiremedi. Hala görüşüyoruz pişmanlığını dile getiriyor. Ama ben hala arkadaşımı çok seviyorum. Elbet hayattan aldığı bir ders vardır. Şimdi aklınıza gelecek neden affettin diye, neden izin verdin diyeceksiniz... Önemli olan benim için hatasını anlamasıydı ! Siz siz olun sakın bir erkek için arkadaşınızı ezip geçmeyin. Unutmayın ki arkadaşlık, dostluk kalıcıdır. Erkek arkadaş ya da sevgiliyi her zaman bulursunuz. Ama bir dostunuzu kaybederseniz ömür boyu hayatınıza bedel olur.