Dostum

Bugün gülen yüzünü, güzel gözlerini görmeyi çok sevdiğim dostumla, kardeşimle bacımla görüştüm...

Çok özlemiştim. Heyecanla çıktım evden. Yanına gittiğimde herşeyin güzel olduğunu düşündüğüm anda...

Evet tam o anda gözlerinin içinde hüzün, güler yüzünde yaşlar vardı. Onu bıraktığım gibi bulamamıştım. Hayatın bize ne sürprizler hazırladığını tahmin etmek ne kadar güçmüş. Bunu bugün daha iyi anladım.

*****

Oysaki bundan sadece 3-5 yıl önce ne hayaller kurmuştuk. Neler istemiştik kaderimizden, yaradandan...
istediklerimizin tanm tersi olmuştu belki. O an aklımızdan gecenler yaşamak istediklerimiz farklıydı. Orada birbirimizi bıraktığımız gibi bulmayı o kadar istedim ki... Ama dedim ya insan bıraktığı hiç bir şeyi aynı bulamıyor. Ama neden? Neden aynı kalmıyor ki herşey?

*****

Sahilde oturup gözyaşlarını kendisinin yüzünden aktığını düşünüyordu. Ama bilmiyordu ki onun her akıttığı yaş benim içimde derin yaralar açıyor, her hıçkırışı benimde boğazımda düğümleniyordu.

*****

O anda ona bu acıyı cektiren insanı bulmak ve yaşattıklarının hesabını sormak istedim fakat olmadı bıraktım akışına...
Ama içimde açılan yaralar iyice acımaya başladığında haykırmak geldi insanlara dünyaya. Yeterr..

Sonra ona nefes almasının bile ona verilmiş en güzel hediye olduğunu söyledim. Ne kadar inandırıcıydı o anda bilemem ama öyleydi gerçekten.

O benim en iyi, en sıkı dostum. Daha da öte aslında o benim bir tanecik bacım...

Şimdi karar verdim her ne hata yapmış olursa olsun, her ne yaşamış olursa olsun onun hep yanında olacaktım.
Eğer zor durumda olan arkadaşıma sırtımı dönersem biliyorum ki en büyük haksızlığı ben yapmış olurum.

Siz siz olun dostlarınızı hatalarıyla da olsa kabullenin. Onlara sarılın ve yaşadıklarının ilk olmadığını olsa bile hayata devam etmesi gerektiğini hatırlatın.

Unutmayın aynı karamsarlık sizinde başınıza gelebilir.

Bu yazıyı okuduktan sonra en yakınınızdaki dostunuza sarılın ve onu ne kadar sevdiğinizi söyleyin. Çünkü onların buna ihtiyacı var tıpkı bizimde olduğu gibi...

(Burcu Akmızrak)