Dün gece biriyle karşılaştım holde(!)

Bu yeni taşındığım evde zararsız, çok bacaklı -tırtıl misali-, uzun, pıtı pıtı hızlı hareketlerle yürüyen küçük böcekler var.

 - acil ilaçlama, hemen hemen hemen.

- tamam da seviyorum ben onları

- bırak ya, böcek oğlum bu. bir gün kulağına falan girerse görürsün.

- gözüme girerse?

- o zaman göremezsin.

- kulağıma girerse de göremem kiü

- sus beee)

Bunlardan biriyle dün gece karşılaştık holde. Sonra sırtlarımızı birbirine verdik, sesli sayarak on adım uzaklaştık birbirimizden ve silahlarımızı çektik. Neyse kodum bunun kafaya ben terliği, öldü tabi garip.

"İşte dostum hayat böyle bir şey. Hııım, ne acayip değil mi yahu. Bir varsın, bir yoksun. Senin ömrün de buraya kadarmış. Nereden bilecektin. Bittin gittin işte."  Meğer böcek ölmemiş henüz. Kafayı kaldırıp sarsılmış bir vaziyette bana baktı ve " Koyacaz oğlum senin dötüne, sen duuu bekle bak neler olacak. Kaç kişiyiz biliyon mu sen biz bu evde? Bi daha görmiyim buralarda seni, sigigit şimdi" deyip pıtı pıtı uzaklaştı. Tabi böyle olmadı. Düşündüm sadece..

Bitsin şimdilik bu yazı burada bence. Okuyana da acımak lazım ama değil mi? Bu kadar çok saçmalığı okuyan belki de bunun üzerine kafa patlatıp ne diyooo lan bu maymun deyü düşünen, anlam vermeye çalışan bünyenin yorgunluğu ve bunların sonucunda yaşadığı beyin cıklaması hesaba katıldığında yazının daha da uzaması okuyanlarımı kaybetmeme neden olabilir. Bu da beni derin bir elem içine sürükler. Emaaaan yearabbüüü..! Çok endişelendim.