Dün gece ilk resmi şiirimi yazdım

Şiir yazmaya hiç niyetim yoktu ancak demek ki o kadar ıslanmışım bu sırılsıklam oluş beni çok duygulandırmış, ilk olarak ciddi bir şiir yazdım dün gece. Allahın rahmeti şiir olarak yağdı üzerimize galiba…

Bu güne kadar hep makaleler yazdım. Üç yıldır da kısa öyküler yazıyorum. Şiiri hiç denememiştim. Ama dün gece denedim. İster misiniz bundan sonra şiirler de yazayım, sonra da kitap çıkarayım? Halil Akgün’den Şiirler 1…

Aslında çocukken birkaç mısra karalamışım, Asiye Teyzem de “Bu çocuk şair olacak yahu, şiir yazıyor” demiş. Rahmetli teyzemin beni şair yapmasını bu gün gibi anımsıyorum. Ancak ben işe makale ile başladım, öykü ile sürdürdüm edebiyat çalışmalarımı…Buna rağmen dün gece yazdığım şiirden sonra başka şiirler de gelebilir arkadan…

Gerçi divan edebiyatçıları gibi vezinli şiirler yazamam. Fâilâtün fâilâtün fâilün…Nesirde olduğu gibi manzumda da kalıplara sığamam.Mefâilün mefâilün feîlün…Heh ! Heh!.

Önce size ilk şiirimin öyküsünü anlatayım. Akşam oldu, işten eve döneceğim. Sabri Mumcu yokuşunda yol çalışmaları olduğundan, yeni yapılan kapalı pazaryerinin önündeki yoldan motorumla geçeyim dedim. Keşke pazar yoluna girmez olaydım. Yol araba ve motorlarla dolu. Ortada kaldık. Kimse ne ileriye gidebiliyor, ne de geriye dönebiliyor. Kaçar yolu yok, kaldırıma çıksam bile önümüz arkamız yine dolu. Çisenti halindeki yağmur da şiddetlenmeye başladı mı! Bir yağıyor, bir yağıyor, sağanak halinde.

Bu yaşıma kadar hiç böyle kuvvetli ıslanmamıştım. Yağmurdan korkmam, hatta severim bile ama zorla sağanak yağmur altında durmak beni hem kızdırdı, hem bezdirdi.

Her tarafım şımşırık oldu. Ceketim, pantolonum, çoraplarım sucuk gibi; ayakkabılarım kâğıt gibi, saçım başım denizden çıkmış gibi oldu. Gökten devamlı yağan sular iç çamaşırlarıma kadar geçti. Pazarcıların çıkışı nedeniyle arabalar hareket edemiyor ve siz dakikalarca gök suyunun altında esir gibi sabit duruyorsunuz.

Bu ıslanış içime o kadar çok işlemiş ki gece evde oturduğumda birden ilham geldi, öykü yazacağıma bu sefer şiir yazıverdim. İşte ilk şiirimi sizinle paylaşıyorum:

dün akşam

hayatımın en büyük

yağmurunu yedim..

motorumla

eve dönerken

aniden

sağanak halinde

yağmur başladı

ve ben pazarın önünde

sıkışmış trafiğin içinde

yolda

geriye de

dönemedim.

dakikalarca,

dün akşam

ben hayatımın

en büyük

yağmurunu yedim.

Galiba Asiye Teyzemin kehaneti gerçekleşecek.

Bu ilk şiirime “ Yağmur” adını vermeyi düşünüyorum.