- Kategori
- Şiir
Dünya dönüyor

GÖL
Zamanın değirmeninde taş eridi, kum oldu.
Tarihe attığımız kayıtlar gerekli oldu.
Dün kü hakikat bu gün ters yüz oldu
Niye yorumlansın, çünkü dünya dönüyor.
Çok otlaklar içinde çok ovalar oyaladım.
Aşıp – taşan arzularımı, artık frenledim.
Ben babamı unutup, seni kovaladım.
Bu böyle olmamalıydım, Çünkü dünya dönüyor.
Dün doğru sandığımı, bu gün yanlış sanırım.
Bazen olur, kendimden, kendimi saklarım
Her yıl başka arzunun başına dönerim.
Ben niye dönmeyim, çünkü dünya dönüyor.
Çok eğilen gördüm, eğilmeyen başları.
Sular duruldu, gördük dibinde ki taşları
Unvanı mı değişti, dünkü alkışları
Niye değişmesin. Çünkü dünya dönüyor.
Nasıl döner bu devran, nasıl döner bu devir,
Tazıların üstüne tavşanlarda gülermiş,
Dünya var olduğundan bu yana her şey değişti.
Değişmeyim neyleyim çünkü dünya dönüyor.
Ebedi dünyayı ben ebedi sanmadım.
Bir ateşe tutuldum, bin ateşe yanmadım.
Putlar geldi, gitti hiç birine inanmadım.
Niye inanayım, çünkü dünya dönüyor.
Döndükçe bu dünya yok ta dönüp var olur.
Kuruyan çeşmelerden sular yine sel olur.
Bu dünyanın hayırlı da şeri de yine tekrar olur
Niye tekrar olmasın, çünkü dünya dönüyor.
Binlerce yıllar bu dünya ufacık bir dönse de,
Bir yuvanın bülbülü bin budağa konsada
Aylar, yıllar fasıllar birbirini dansa da
Değişmez ahtım, çünkü dünya dönüyor.
18.04.2013.Ali KARAGÖZ